Poezja w czasie wojen

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Poetry in the Wars

Zawartość książki:

Podczas dwóch wojen światowych - i w czasie konfliktów w Irlandii Północnej - poeci nalegali, by nie służyć żadnej sprawie politycznej lub nacjonalistycznej. Tak jak poeci wojenni byli atakowani za to, że nie napisali hymnów bojowych swojego kraju, tak poeci z Ulsteru byli ofiarami niewłaściwych "oczekiwań".

W tym przełomowym krytycznym studium Edna Longley argumentuje, że podczas gdy poeci jako obywatele mogą wspierać różne sprawy, poeci jako pisarze nie mogą zadowolić się niczym mniej niż "pełną ludzką prawdą". Ceną tej wolności wyobraźni jest "wieczna czujność". Edna Longley pokazuje, jak Edward Thomas pisał dla Anglii, ale nie dla jej wojny.

Jak Keith Douglas miał moralne oko na swój temat, nawet gdy strzelał, by zabić. A jednak jak niesprawiedliwy Ulster "zranił" Seamusa Heaneya w poezję.

Edna Longley odnosi współczesną poezję północnoirlandzką do ogólnej historii XX-wiecznej poezji w języku angielskim. Argumentuje, że najważniejsi poeci całkiem świadomie trzymali się swojego arsenału trudnych tradycyjnych form, dostosowując i rozszerzając je w odpowiedzi na współczesne wojny, konflikty, ucisk i niesprawiedliwość.

W tym ważnym zbiorze powiązanych ze sobą esejów śledzi również wpływ W.B. Yeatsa i rozważa twórczość Louisa MacNeice'a, Roberta Frosta, Philipa Larkina, Dereka Mahona i Paula Muldoona.