Unbroken Poetry II: Posie Ininterrompue II
Poezja Paula Luarda dotyczy pożądania seksualnego i pragnienia zmian społecznych. Główny uczestnik ruchu dadaistycznego i surrealistycznego, Luard wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej i aktywnie działał w ruchu oporu w okupowanym przez nazistów Paryżu.
Jego twórczość, uwięziona między okropnościami stalinizmu a powojennym, prawicowym antykomunizmem, podtrzymuje uporczywą wizję poezji jako wielopłaszczyznowej broni przeciwko niesprawiedliwości i uciskowi. Dla Luarda poezja jest sposobem na wprowadzenie czytelnika w większą emocjonalną świadomość problemów społecznych współczesnego świata. Unbroken Poetry II, opublikowana pośmiertnie w 1953 roku, jest hołdem dla Dominique'a Luarda, z którym Paul spędził ostatnie lata swojego życia.
Śledzi wewnętrzne dialogi namiętnego związku, a także ciągłe przewartościowywanie samego projektu poetyckiego. Koncentruje się na zaangażowaniu politycznym i umieszcza je w centrum pragnień kochanków.
