Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Poetry and Mind: Tractatus Poetico-Philosophicus
"Czego nie można obliczyć, trzeba poetyzować". Tak kończy się ta niezwykła sekwencja twierdzeń na temat centralnego znaczenia poezji dla tego, co nazywamy poznaniem. Rozwinięta poprzez zwięzłe, przejrzyste i elokwentne logiczne opracowania, które są przerywane wnikliwą lekturą szeregu wierszy - zachodnich i niezachodnich, kultury niskiej i wysokiej - Poezja i umysł oferuje teoretykom i praktykom literatury, wraz z logikami i kognitywistami, bardziej wyrafinowany opis niezwykłych reżimów ludzkiego doświadczenia umysłowego.
Poezja daje nam możliwość wyjścia "poza granice myśli" i zbadania tego, co poza poznaniem. Uczy nas myśleć inaczej. Będąc eliptyczną odpowiedzią na punkt dojścia Wittgensteina w Tractatus Logico-Philosophicus, książka ta jest przede wszystkim interdyscyplinarnym studium poezji, czerpiącym z tradycji literackiej, filozoficznej i naukowej. Prace prowadzone nad umysłami i mózgami w ciągu ostatnich dziesięcioleci w psychologii, sztucznej inteligencji i neuronauce nie mogą być ignorowane, jeśli jako humaniści jesteśmy zainteresowani sposobem, w jaki myślimy. Dubreuil wzywa zatem do ciągłego dialogu z pozytywnym badaniem poznania, aby lepiej umiejscowić normalne reżimy myślenia, a także podkreślić inne mentalne możliwości, które otwiera literatura.
Poezja i umysł pokazuje, że poezja - powszechne i być może uniwersalne zjawisko wśród ludzi - powstaje poprzez struktury składniowe, wiązania poznawcze i regulacje mentalne, ale przechodząc przez nie, również je przekracza. Najlepsze wiersze są zatem nie tylko eksperymentami myślowymi, ale rzeczywistymi eksperymentami myślowymi dotyczącymi tego, co nie do pomyślenia. Rozszerzają zwykłą semantykę języków naturalnych i w szczególny sposób wykorzystują retoryczną armaturę mowy. Stworzone z iteracji i reorganizacji językowych, przekraczają swoje własne algorytmy i często stają się refleksyjne, dziwne i dysonansowe poznawczo. Zapewniają naszym jaźniom odłączalne, ruchome i żywe znaczenia.
Zakres literacki tej książki jest więcej niż "globalny", jest wyjątkowo szeroki i porównawczy, obejmując dziesiątki różnych tradycji, ustnych lub pisemnych, ze wszystkich kontynentów, od czasów starożytnych po współczesność, z około trzydziestoma konkretnymi odczytaniami tekstów, od Sofoklesa po Gertrudę Stein, od Wang Wei po Aim C saire i od tabliczki klinowej po muzykę rap. Odczyty i opracowania Dubreuila oferują znaczącą ponowną ocenę relacji między tworzeniem, językiem i naszymi ucieleśnionymi mózgami.