Poezja i los zmysłów

Opinie czytelników

Recenzje książki prezentują dychotomię perspektyw: jedna podkreśla jej prowokującą do myślenia treść i innowacyjne podejście do poezji, podczas gdy druga krytykuje jej brak jasności i gęstą, nużącą analizę.

Książka jest wypełniona materiałem prowokującym do myślenia, oferuje spójny argument na temat znaczenia zmysłów w poezji i bada różne kwestie estetyczne na praktycznych przykładach. Dostarcza nowych dróg do zrozumienia poezji i zachęca do głębszego docenienia wierszy.

Brakuje jej jasnej, pomocnej krytyki i może być nużąca w czytaniu, ponieważ jest wypełniona wyszukanymi spostrzeżeniami bez wystarczającego wyjaśnienia. Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za przytłaczającą i frustrującą, zwłaszcza jeśli szukają prostej analizy.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Poetry and the Fate of the Senses

Zawartość książki:

Jaka jest rola zmysłów w tworzeniu i odbiorze poezji? W jaki sposób poezja kontynuuje długą tradycję czynienia doświadczenia i cierpienia zrozumiałymi dla innych? W książce Poezja i los zmysłów Susan Stewart śledzi ścieżkę estetyki w poszukiwaniu wyjaśnienia roli poezji w naszej kulturze. Jej zdaniem zadaniem poezji jest przeciwdziałanie samotności umysłu lub pomaganie mu w wyłuskiwaniu z ciemności samotności konturów innych. Poezja, jak twierdzi, czyni namacalnymi, widocznymi i słyszalnymi kontury naszego wspólnego człowieczeństwa. Podtrzymuje i przekształca próg między egzystencją indywidualną a społeczną.

Sama będąc uznaną poetką, Stewart nie tylko wnosi inteligencję krytyka do kwestii poezji, ale także wgląd praktyka. Jej nowe studium czerpie z lektur od starożytnych Greków po postmodernistów, aby wyjaśnić, w jaki sposób poezja tworzy znaczenia między osobami. Poezja i los zmysłów zawiera szczegółowe omówienia wierszy Stevensa, Hopkinsa, Keatsa, Hardy'ego, Bishopa i Traherne'a, poczucia zawrotu głowy w dziełach barokowych i romantycznych oraz bogatej tradycji nokturnów w sztuce wizualnej, muzycznej i werbalnej. Ostatecznie Stewart bada kluczową rolę poezji we współczesnej kulturze. Argumentuje, że poezja może przeciwdziałać oczernianiu zmysłów i może poszerzyć naszą wyobraźnię na temat zakresu ludzkiej ekspresji.

Książka Poetry and the Fate of the Senses zdobyła w 2004 roku nagrodę Truman Capote Award for Literary Criticism in Memory of Newton Arvin, przyznawaną w imieniu Truman Capote Estate przez University of Iowa Writers' Workshop. Zdobyła również nagrodę Phi Beta Kappa Society 2002 Christian Gauss Award for Literary Criticism.