Poeta z parku Tołstoja

Opinie czytelników

Recenzje powieści „The Poet of Tolstoy Park” podkreślają jej pięknie utkaną narrację o Henrym Stuarcie, człowieku, który mierzy się ze swoją śmiertelnością, jednocześnie odnajdując spokój i cel w Fairhope w Alabamie. Powieść łączy w sobie elementy prawdziwego życia z fikcją, eksplorując tematy życia, śmierci i transformacji poprzez żywe opisy i rozwój postaci. Podczas gdy wielu recenzentów uznało książkę za inspirującą i dobrze napisaną, niektórzy krytycy wskazywali na słabości w głębi postaci i stylu pisania.

⬤ Porywająca i pięknie napisana historia, która rezonuje emocjonalnie.
⬤ Żywe opisy otoczenia i postaci, które tworzą silne poczucie miejsca.
⬤ Podnoszące na duchu tematy osobistej transformacji i odnajdywania sensu życia.
⬤ Pozytywna i przemyślana eksploracja śmierci i akceptacji, z naciskiem na inspirację z prawdziwego życia.
⬤ Wciągająca narracja, która prowokuje do myślenia i zachęca do refleksji nad życiem.

⬤ Niektóre postacie są krytykowane za brak głębi i rozwoju.
⬤ Niektóre fragmenty opisowe mogą wydawać się zbyt szczegółowe lub przypominać instrukcje obsługi.
⬤ Styl pisania został opisany jako niespójny, z pewnymi wymuszonymi metaforami i powtarzającymi się informacjami.
⬤ Mieszane reakcje różnych grup wiekowych, z młodszymi czytelnikami, którzy uważają, że jest mniej zrozumiała.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że prawdziwa historia przyćmiła jakość narracji.

(na podstawie 87 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Poet of Tolstoy Park

Zawartość książki:

"Im bardziej przekształcasz swoje życie z materialnego w duchowe, tym mniej boisz się śmierci". Te słowa wypowiedział Lew Tołstoj i stały się one racją bytu Henry'ego Stuarta. Poeta z parku Tołstoja to niezapomniana powieść oparta na prawdziwej historii życia Henry'ego Stuarta, który odzyskał wiarę w to, że nie przeżyje kolejnego roku.

Henry zareagował na tę wiadomość, wracając do domu boso w deszczu. Jest rok 1925. Miejsce: Hrabstwo Canyon, Idaho. Henry ma sześćdziesiąt siedem lat, jest emerytowanym profesorem i wdowcem, któremu powiedziano, że cieplejszy klimat sprawi, że koniec będzie bardziej znośny. San Diego byłoby dobrym wyborem.

Zamiast tego Henry wybrał Fairhope w Alabamie, miasto z utopijnymi ideałami i przystań dla silnych indywidualistów. Wśród jego mieszkańców byli Upton Sinclair, Sherwood Anderson i Clarence Darrow. Henry kupił własne dziesięć akrów sosnowego lasu poza Fairhope. Przed śmiercią, podkreśloną przez pisma jego ukochanego Tołstoja, Henry mógł zacząć "doskonalić przyznaną mu duszę" i odpocząć w wierze, że on i wszyscy ludzie odniosą sukces, "nawet jeśli zajmie to eony". Ludzka egzystencja, wierzył Henry, trwa w doskonałym kręgu, nieskażonym wadami osobowości, niezależnie od krwi, majątku i rangi, i oddzielonym od zorganizowanej religii. W Alabamie, aż do ostatniego tchnienia, gonił za tymi szczytnymi ideami.

Ale najpierw Henry musiał odpowiedzieć za opuszczenie Idaho. Najdroższy przyjaciel Henry'ego i intelektualny sparing partner, pastor Will Webb, oraz dwaj dorośli synowie Henry'ego, Thomas i Harvey, byli zaskoczeni i źli, że porzucił ich i przeniósł się na Głębokie Południe, mieszkając tam w stodole, podczas gdy on zbudował okrągły dom z ręcznie robionych betonowych bloków. Jego nowi sąsiedzi również byli zakłopotani jego ekscentrycznym zachowaniem. W najmroźniejszy dzień zimy był boso, filozofem i poetą z pomysłami i słowami, którymi dzielił się z każdym, kto chciał słuchać. W tajemniczy sposób jego "kilka ostatnich miesięcy" zmieniło się w lata. Udał się w poszukiwaniu miejsca, w którym mógłby nauczyć się lekcji umierania, i starannie awansował, by rozpocząć nowe, pełne wigoru życie.

Poeta z Parku Tołstoja to poruszająca i nieodparta historia, przewodnik po umyśle i duchu, który chwyta za serce. Henry Stuart wskazuje nam wszystkim drogę przez życiowe zagadki, stając się w tej ponadczasowej opowieści postacią o takim wymiarze, że wydaje się teraz bardziej żywy niż kiedykolwiek.

Z wydania w twardej oprawie.