Podziemne struktury zimnej wojny: świat pod ziemią

Opinie czytelników

Książka oferuje kompleksowe wprowadzenie do struktur zimnowojennych, podkreślając ich historyczne znaczenie i operacje, które miały w nich miejsce. Chociaż dostarcza doskonałych informacji, brak ilustracji i szczegółowych planów zmniejsza jej użyteczność jako źródła.

Kompleksowe omówienie struktur z czasów zimnej wojny, wnikliwy kontekst historyczny, dobrze udokumentowana treść i cenne informacje, które trudno znaleźć gdzie indziej. Napisana przez kompetentnego autora, służy jako dobre źródło informacji dla historyków i badaczy.

Brakuje wystarczającej ilości ilustracji i map, co utrudnia czytelnikom wizualizację opisywanych struktur. Zauważono pewne błędy rzeczowe, co budzi obawy co do ogólnej dokładności. Tekst jest również opisany jako nieco suchy.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Underground Structures of the Cold War: The World Below

Zawartość książki:

Książek na temat historii fortyfikacji jest mnóstwo. Średniowieczne zamki, systemy obronne XVII, XVIII i XIX wieku, okopy i bunkry I wojny światowej, wielkie cytadele II wojny światowej - wszystko to zostało dogłębnie opisane.

Ale fortyfikacje zimnej wojny - ukryte forty ery nuklearnej - nie zostały skatalogowane i zbadane w ten sam sposób. Książka Paula Ozoraka Underground Structures of the Cold The World Below wypełnia tę lukę. Po zniszczeniach spowodowanych przez bomby atomowe zrzucone na Hiroszimę i Nagasaki oraz wybuchu zimnej wojny, na całym świecie budowano głęboko pod ziemią schrony dla ludności cywilnej, przywódców rządowych i wojska.

Struktury wojenne zostały przejęte i zaadaptowane, a tysiące ludzi zabrało się do pracy, drążąc nowe tunele i budując bunkry w każdym możliwym rozmiarze. W szczytowym okresie zimnej wojny w niektórych krajach przemysł producentów bunkrów czerpał zyski ze strachu społeczeństwa przed zagładą.

Paul Ozorak opisuje, kiedy i gdzie bunkry te zostały zbudowane, a także rejestruje, co się z nimi stało. Wyjaśnia, w jaki sposób zostałyby one wykorzystane, gdyby wybuchła wojna nuklearna, a w przypadku baz broni pokazuje, w jaki sposób ta broń zostałaby rozmieszczona.

Jego relacja obejmuje każdy rodzaj obiektu - schrony publiczne, stanowiska rakietowe, centra dowodzenia i komunikacji, magazyny, szpitale. Od zakończenia zimnej wojny w mediach pojawiło się zaskakująco dużo informacji na temat tych miejsc, a książka Paula Ozoraka w pełni to wykorzystuje.