Ocena:
Książka oferuje kompleksowe badanie różnych reakcji kolonii karaibskich i amerykańskich podczas rewolucji amerykańskiej, zapewniając wgląd w czynniki kulturowe, gospodarcze i polityczne. Podczas gdy wielu czytelników docenia dogłębne badania i nowe perspektywy, niektórzy uważają je za trudne i mało przejrzyste.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i zbadana
⬤ oferuje nowe spojrzenie na rewolucję amerykańską
⬤ podkreśla znaczenie karaibskich kolonii
⬤ porusza interesujące kwestie historyczne
⬤ zmienia narrację na temat zaangażowania Karaibów w rewolucję.
⬤ Niektórzy uważają, że jest nużąca i trudna w czytaniu
⬤ tematyczne podejście może zmylić czytelników niezaznajomionych z kontekstem
⬤ wymaga wcześniejszej wiedzy na temat amerykańskiej wojny rewolucyjnej
⬤ może być zbyt akademicka i gęsta dla ogółu czytelników.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
An Empire Divided: The American Revolution and the British Caribbean
W 1776 roku w Ameryce było 26, a nie 13 brytyjskich kolonii. Spośród nich sześć kolonii na Karaibach - Jamajka, Barbados, Wyspy Zawietrzne, Grenada i Tobago, St.
Vincent oraz Dominika - należało do najbogatszych. Te wyspiarskie kolonie były blisko związane z kontynentem więzami społecznymi i ściśle powiązane handlowo. W okresie, gdy większość brytyjskich kolonistów w Ameryce Północnej mieszkała w odległości mniejszej niż 200 mil w głąb lądu, a główne miasta znajdowały się wzdłuż wybrzeża, ocean często działał jako autostrada między wyspami a lądem, a nie jako bariera.
System plantacji na wyspach był tak podobny do tego z południowych kolonii kontynentalnych, że według niektórych historyków regiony te miały ze sobą więcej wspólnego niż z Nową Anglią. Rozwój sytuacji politycznej we wszystkich koloniach przebiegał równolegle, a wybrane zgromadzenia na Karaibach, podobnie jak ich odpowiedniki na kontynencie, dążyły do zwiększenia swojej władzy kosztem kierownictwa kolonii.
Jednak gdy nadeszła rewolucja, większość białych kolonistów na wyspach nie stanęła po stronie swoich rodaków na kontynencie. An Empire Divided to ważny wkład w historię rewolucji amerykańskiej, który śledzi rozłam w polityce kolonii kontynentalnych i wyspiarskich po kryzysie ustawy stemplowej w latach 1765-66, kiedy to koloniści na wyspach zdecydowali się nie naśladować oporu patriotów na kontynencie.
Gdy nadeszła wojna, była ona coraz mniej popularna na brytyjskich Karaibach; mimo to biali koloniści współpracowali z Brytyjczykami w obronie swoich wysp. O'Shaughnessy zdecydowanie obala powszechne przekonanie, że wśród karaibskich kolonistów istniało szerokie poparcie dla rewolucji amerykańskiej i zręcznie rekonstruuje historię tego, jak kolonie wyspiarskie podążały coraz bardziej rozbieżnym kursem od byłych kolonii na północy.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)