Ocena:
Książka zawiera szczegółową biografię Johnny'ego Vander Meera, jedynego miotacza w historii Major League Baseball, który rzucił kolejne no-hittery. Ukazuje historyczne znaczenie i wyjątkowe okoliczności towarzyszące drugiemu no-hitterowi, a także karierę i dziedzictwo Vander Meera w baseballu. Autor skrupulatnie odtwarza atmosferę meczów i zawiera wciągające anegdoty, statystyki i profile współczesnych graczy.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i szczegółowo opisuje wydarzenia związane z dwoma no-hitterami, oferując spostrzeżenia, których fani mogą nie znać. Maluje żywy obraz kultury baseballowej tamtych czasów, dzięki czemu jest atrakcyjna dla entuzjastów baseballu. Opowieść jest fascynująca i celebruje niezwykłe osiągnięcie w historii sportu.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupienie się na szczegółach historycznych i statystykach jest mniej wciągające, jeśli wolą szybką narrację. Kilka wzmianek o problemach Vander Meera z kontrolą i ogólną wydajnością może sprawić, że będzie on raczej przeciętnym miotaczem niż wyróżniającą się gwiazdą poza no-hitterami.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Double No-Hit: Johnny Vander Meer's Historic Night Under the Lights
Przeciętny miotacz ma około 000645 szans na rzucenie no-hittera. Wiosną 1938 roku debiutujący miotacz Cincinnati Reds, Johnny Vander Meer, rzucił dwa no-hittery jeden po drugim. Wyczyn ten nigdy nie został powtórzony, co nie jest zaskoczeniem zarówno dla profesjonalistów, jak i miłośników sportu. Dekada po dekadzie, w jednej ankiecie za drugą (z magazynu Sport, Sports Illustrated i ESPN), kolejne no-hittery Vander Meera pojawiają się jako jedno z największych i najbardziej nietykalnych osiągnięć baseballu.
Double No-Hit oferuje relację inning-by-inning z tego historycznego drugiego z rzędu no-hittera osiągniętego podczas pierwszego nocnego meczu w Nowym Jorku, w którym Cincinnati Reds zmierzyli się z Brooklyn Dodgers na Ebbets Field. James W. Johnson ustawia scenę i gromadzi barwną obsadę postaci. Podkreślając historię wspomnieniami i obserwacjami właścicieli, menedżerów i graczy z przeszłości i teraźniejszości, wypełnia szczegóły osiągnięcia Vander Meera - i jego kariery baseballowej, która nigdy nie spełniła oczekiwań zwiększonych przez jego sensacyjny występ. W końcu Double No-Hit ożywia minioną erę narodowej rozrywki i pewną lśniącą wiosenną noc, 15 czerwca 1938 r., kiedy dwudziestodwuletni ognisty lewoskrzydłowy z kiepską kontrolą wbił się na najwyższy poziom księgi rekordów baseballu.
James W. Johnson, emerytowany profesor dziennikarstwa na Uniwersytecie Arizony, jest autorem kilku książek, w tym The Dandy Dons i The Wow Boys, obie dostępne w wydaniach Bison Books.
