
Hearing Double: Jazz, Ontology, Auditory Culture
Kiedy mówimy o „standardzie” jazzowym, zwykle mamy na myśli jeden z wielu utworów, które muzycy jazzowi wielokrotnie grają jako część swojego podstawowego repertuaru. Ale w przeciwieństwie do utworów muzycznych w tradycji tak zwanej muzyki klasycznej, standardy - niezależnie od tego, czy pochodzą z „Great American Songbook”, czy z nagrań innych muzyków jazzowych - są zawsze przekształcane podczas wykonywania.
Są przearanżowane i improwizowane, otrzymują nowe akordy i zmienione melodie. Te transformacje mogą być małe i pozornie nieistotne, lub mogą być radykalnymi zmianami. Co rodzi pytanie: co nadaje standardowi jego tożsamość w tych wszystkich różnych wykonaniach?
W Hearing Double autor Brian Kane odpowiada na to pytanie, oferując nową teorię dzieł muzycznych, która może wyjaśnić wyjątkowe wyzwania stawiane przez standardy. Budując od dołu do góry - od rzeczywistych praktyk muzyków jazzowych do ich filozoficznych implikacji - przedstawia kompleksową teorię tego, w jaki sposób standard może przejść radykalne muzyczne transformacje, a mimo to pozostać rozpoznawalny. Poprzez analizę historycznych i kulturowych warunków, w których standardy zyskały na znaczeniu, pokazuje, w jaki sposób muzyka popularna od lat 30.
do 60. była rozpowszechniana i dystrybuowana, a także zapewnia nowy wgląd w to, dlaczego era standardu pojawiła się wtedy, kiedy się pojawiła. Ponadto Kane odnosi się do estetycznego znaczenia standardów i opisuje specjalny tryb słuchania, którego wymagają standardy.
Według Kane'a, skutecznie „słyszymy podwójnie” - słysząc idealną piosenkę w naszych umysłach w tym samym czasie, gdy słyszymy wykonanie na żywo naszymi uszami. Wypełniona studiami przypadków i analizami muzycznymi, Hearing Double zwróci uwagę czytelnika na niesłyszane aspekty wykonania jazzowego, a także nierozpoznane filozoficzne, społeczne i kulturowe wymiary repertuaru jazzowego.