Podróże sufickiego muzyka [z płytą CD]

Opinie czytelników

Książka jest autobiografią Kudsi Ergunera, szczegółowo opisującą jego życie i doświadczenia dorastania w sufickiej rodzinie muzycznej. Zgłębia historię i wyzwania sufizmu, szczególnie w Turcji, wraz z osobistą podróżą Ergunera jako muzyka. Tekstowi towarzyszy płyta CD z tradycyjnymi wykonaniami, co zwiększa zrozumienie muzyki przez czytelnika.

Książka jest inspirująca i pouczająca, zapewniając unikalną relację z pierwszej ręki na temat sufizmu i tradycyjnej muzyki tureckiej. Pisanie jest piękne i głęboko poruszające, z bogatą dokumentacją doświadczeń autora. Dołączona do książki płyta CD wzbogaca lekturę, prezentując tradycyjne wykonania. Książka oferuje cenne spostrzeżenia dla studentów religii, etnomuzykologów i fanów muzyki światowej.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że treść książki jest specyficzna dla sufizmu i muzyki tureckiej, co ogranicza jej atrakcyjność dla szerszej publiczności. Ponadto refleksje autora na temat osobistych doświadczeń mogą wywoływać uczucie smutku związane z utratą kultury.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Journeys of a Sufi Musician [With CD]

Zawartość książki:

W 1968 roku tureccy wirujący derwisze przyjęli zaproszenie UNESCO, aby po raz pierwszy wystąpić w Paryżu, ku uciesze i fascynacji francuskiej publiczności. Kudsi Erguner, suficki muzyk specjalizujący się w ney (flet trzcinowy), był wśród nich i towarzyszył derwiszom podczas ich kolejnych tras koncertowych po Europie i Stanach Zjednoczonych.

Społeczność suficka w Stambule. W tekke, tradycyjnych miejscach spotkań derwiszów, zbliżył się do ostatnich wielkich przedstawicieli tej społeczności i został zainspirowany ich słowami i muzyką. Doświadczył ich zdumienia rosnącym zainteresowaniem ludzi Zachodu kulturą, którą starsi uważali za skazaną na wymarcie przez represyjne prawa tureckich władz.

Na Zachodzie Erguner spotkał innych adeptów wschodniej duchowości, w tym uczniów G.I. Gurdżijewa i zwolenników muzyki tradycyjnej.

W ten sposób stał się świadomy fascynacji, jaką Wschód wywierał na ludzi Zachodu, a także nieporozumień wynikających z tego przyciągania. społeczność, ale także odnieść się do spotkania tradycyjnej kultury sufickiej ze światem zachodnim.

Porusza kwestie związane z przekazywaniem nauczania zarówno muzycznego, jak i duchowego oraz roli „tradycyjnego” muzyka.