Job's Journey: Stations of Suffering
Ze Wstępu: "Księga Hioba nie promuje milczenia o Bogu, ponieważ nie możemy nic o Nim powiedzieć. W przeciwnym razie książka ta nigdy nie zostałaby napisana.
Ale Księga Hioba żegna się z pewnymi rodzajami teologii - i nie musimy opłakiwać ich utraty: teologia jako mądrość świata rzutowana na niebo; teologia jako pobożna refleksja nad wyższą istotą, która następnie myli tradycyjne lub nowatorskie idee o Bogu całkowicie z samym Bogiem; teologia, która rzekomo przekazuje bezpośrednie objawienie od Boga. Księga Hioba nie ufa i nie wierzy w to wszystko. Zamiast tego wyraźnie stwierdza, że to nie jest Bóg; to są tylko wypalone obrazy.
Taka fundamentalna krytyka wszelkiej pseudoteologii jest - i tutaj możemy zgodzić się tylko z Księgą Hioba - nie końcem, ale początkiem teologii". Ta książka nie jest próbą objęcia każdego kąta i odpowiedzi na każde pytanie, które mamy na temat Księgi Hioba.
Zamiast tego Konrad Schmid, w rozdziale wprowadzającym, przedstawia nam analizę struktury księgi, która pomaga nam spojrzeć na nią jako całość. Manfred Oeming, w kolejnych rozdziałach, przedstawia wyraźne migawki różnych elementów księgi, w tym podsumowanie dialogów, monolog Hioba, przemówienie Elihu ("antymonolog"), spotkanie Hioba z Bogiem i cel (podróży Hioba).
Obaj autorzy zapewniają przystępne naukowe i teologiczne podejście do książki, które jest bardzo satysfakcjonujące.