Ocena:
Książka oferuje głęboką eksplorację transformacji przez pryzmat wierzeń starożytnego Egiptu i psychologii jungowskiej. Czytelnicy uważają ją za wnikliwą i prowokującą do myślenia, choć niektórzy krytykują jej rygor naukowy i jakość produkcji.
Zalety:Wielu czytelników chwali książkę za jej wnikliwą i transformującą treść, wciągający styl pisania i dogłębną analizę egipskich wierzeń dotyczących transformacji i Amduat. Jest ona uważana za świetne wprowadzenie do tematu z perspektywy psychologicznej, a unikalne interpretacje autora głęboko angażują czytelników.
Wady:Krytycy wskazują, że książka czasami zbacza w dyskusje styczne i może przedstawiać niespójności w swoich interpretacjach. Niektórzy zauważają również poleganie na konwencjonalnych poglądach archeologicznych i chrześcijańskich uprzedzeniach, które umniejszają autentyczne symboliczne znaczenie materiału. Ponadto pojawiają się skargi na niską jakość produkcji książki.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
The Sungod's Journey Through the Netherworld: Reading the Ancient Egyptian Amduat
Starożytne egipskie źródła ożywają, przemawiając do nas bez wydawania się obcym naszym współczesnym sposobom myślenia. Andreas Schweizer zaprasza nas do przyłączenia się do nocnej podróży słonecznego barku i zanurzenia się, wraz z "Wielką Duszą" słońca, w otaczającej nas ciemności. Tutaj, w ilustracjach i tekstach Amduat, zagrożenia ukryte w głębi naszej duszy stają się widoczne jako konkretne obrazy, których analiza pozostaje zawsze warta zachodu: nawet pod postacią złej, złowieszczej lub ciemnej strony boskości, którą zajmuje się Schweizer. Zaświaty, do których schodzimy, leżą u podstaw naszego własnego świata. Kreatywne energie o przerażającej intensywności są tam aktywne i tylko śmierć, której wszyscy muszą się poddać, czyni nas prawdziwie żywymi, oferując nam regenerację z głębin". --Erik Hornung, z Przedmowy.
Amduat (dosłownie to, co jest w zaświatach) opowiada historię nocnej podróży Re, egipskiego boga słońca, przez zaświaty od czasu, gdy słońce umiera, po zachodzie, do jego odrodzenia o wschodzie słońca na wschodzie. W środku nocy, w najgłębszych głębinach zaświatów, to zmartwychwstanie jest możliwe dzięki mistycznemu połączeniu słońca ze zmumifikowanym ciałem Ozyrysa, boga zmarłych. Ta wielka tajemnica zjednoczenia swobodnie poruszającej się duszy boga słońca, tęskniącej za jasnym i bezkresnym niebem, ze zwłokami Ozyrysa, które są nieodwołalnie związane z podziemnym królestwem zmarłych, przywołuje odnowę wszelkiego życia i przywrócenie całości.
W egipskim systemie wierzeń faraonowie, a w późniejszych czasach wszyscy błogosławieni zmarli, wyruszali w tę samą nocno-morską podróż po śmierci, ostatecznie stając się jednością z Bogiem i żyjąc wiecznie. Wizja życia pozagrobowego opracowana w Amduat, datowana na około 1500 r. p.n.e., była wpływowa przez tysiąclecia, stanowiąc wzór dla całego gatunku literatury egipskiej, Ksiąg Życia Pozagrobowego, które z kolei przetrwały do epoki grecko-rzymskiej. Jego tematy i obrazy przetrwały w tekstach gnostyckich i alchemicznych i znalazły drogę do wczesnochrześcijańskich przedstawień zaświatów.
W książce The Sungod's Journey through the Netherworld Andreas Schweizer prowadzi czytelnika przez Amduat, oferując psychologiczną interpretację jego głównych elementów tekstowych i ikonograficznych. Zajmuje się tematami, które biegną głęboko i szeroko w ludzkim doświadczeniu, czerpiąc z archetypów Junga, aby znaleźć podobny wyraz w wielu kulturach na całym świecie: sen jako śmierć.
Zmartwychwstanie jako przebudzenie lub odrodzenie.
I zbawienie lub odkupienie, czy to od grzechu pierworodnego (jak dla chrześcijan), czy od całkowitego unicestwienia śmierci (jak dla starożytnych Egipcjan).
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)