Oryginalny tytuł:
Handbook of Magnetic Materials: Volume 12
Zawartość książki:
Niniejszy tom składa się z tematycznych artykułów przeglądowych napisanych przez wiodące autorytety w tej dziedzinie. Podobnie jak w poprzednich tomach serii, każdy artykuł przedstawia obszerny opis zarówno w formie graficznej, jak i tabelarycznej, kładąc nacisk na omówienie materiału eksperymentalnego w ramach fizyki, chemii i materiałoznawstwa.
Rozdział pierwszy koncentruje się na GMR w wielowarstwach magnetycznych, zaworach spinowych, wielowarstwach na podłożach rowkowanych i wielowarstwowych nanodrutach. Ponadto zawiera modele teoretyczne i wykorzystuje dane eksperymentalne do omówienia obecnego zrozumienia GMR i leżącej u jego podstaw fizyki. Kluczowym aspektem badania właściwości cienkich warstw magnetycznych i wielowarstw jest związek między właściwościami strukturalnymi i magnetycznymi materiału, który stał się jednym z najbardziej aktywnych obszarów badań w magnetyzmie w ostatnich latach.
NMR jest dobrze znaną techniką, która oferuje możliwość uzyskania eksperymentalnych informacji o właściwościach w skali atomowej w układach o zmniejszonej wymiarowości.
Rozdział drugi zawiera przegląd wyników uzyskanych za pomocą NMR w tych ostatnich układach. Napisany w stylu samouczka będzie pomocny dla naukowców zaznajomionych z przygotowaniem i właściwościami cienkich warstw magnetycznych, ale posiadających niewielką wiedzę na temat NMR materiałów ferromagnetycznych.
Rozdział trzeci analizuje związki metali ziem rzadkich z metalami przejściowymi 3d, w szczególności te, które wykazują niestabilność magnetyczną podukładu 3d. Skupia się on na takich związkach, w których podukład d-elektronowy nie jest ani niemagnetyczny, ani nie posiada stabilnego momentu magnetycznego. Ostatni rozdział dotyczy obiecującej technologii chłodzenia magnetycznego, która może być wykorzystana w szerokim zakresie zastosowań.
Opiera się ona na efekcie magnetokalorycznym związanym ze zmianą entropii występującą, gdy materiał magnetyczny jest izotermicznie poddawany zmieniającemu się polu magnetycznemu oraz zmianą temperatury, gdy pole jest zmieniane adiabatycznie. Ostatnia dekada była świadkiem dość silnego rozwoju technologii chłodzenia magnetycznego, a działania badawcze w tej dziedzinie zostały rozszerzone na różnorodne materiały magnetokaloryczne, w tym stopy amorficzne, nanokompozyty, związki międzymetaliczne i tlenki typu perowskitowego. W tym ostatnim rozdziale dokonano przeglądu wielu materiałów, ich skuteczności magnetokalorycznej, a także zasad fizycznych stojących za nimi.
