Podręcznik biblijnego języka hebrajskiego

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

A Handbook of Biblical Hebrew

Zawartość książki:

Tom 1: Okresy, korpusy i tradycje czytelnicze; Tom 2: Wybrane teksty

Biblijny język hebrajski jest studiowany na całym świecie przez studentów uniwersytetów, seminarzystów i wykształconą opinię publiczną. Jest on również badany, niemal powszechnie, przez jeden pryzmat - tradycję masorecką Tyberiusza, która jest najlepiej poświadczoną i najszerzej dostępną tradycją biblijnego języka hebrajskiego. W dużej mierze dzięki jej poparciu przez Majmonidesa, stała się ona również najbardziej prestiżową tradycją wokalizacyjną w średniowieczu. Dla większości hebrajski biblijny jest synonimem biblijnego hebrajskiego tyberiadzkiego.

Istnieją jednak inne tradycje wokalizacji. Tradycja babilońska była szeroko rozpowszechniona wśród Żydów pod koniec pierwszego tysiąclecia naszej ery; X-wieczny karaimski uczony al-Qirqisani donosi, że wymowa babilońska była używana w Babilonii, Iranie, na Półwyspie Arabskim i w Jemenie. Pomimo faktu, że jemeńscy Żydzi nieprzerwanie używali babilońskich manuskryptów z pokolenia na pokolenie, europejscy uczeni dowiedzieli się o nich dopiero w połowie XIX wieku. Kilkadziesiąt lat później manuskrypty z palestyńskim systemem wokalizacji zostały ponownie odkryte w Genizah w Kairze. Następnie odkryto manuskrypty napisane zgodnie z systemem tyberiadzko-palestyńskim i, co być może najważniejsze, teksty znalezione w jaskiniach nad Morzem Martwym.

Wciąż jednak brakuje kompleksowego i systematycznego przeglądu różnych okresów, źródeł i tradycji biblijnego języka hebrajskiego. Niniejszy podręcznik zapewnia studentom i społeczeństwu łatwo dostępne, wiarygodne i aktualne informacje w języku angielskim dotyczące wieloaspektowej natury biblijnego języka hebrajskiego. Uznani naukowcy w każdej z różnych dziedzin podzielili się swoją wiedzą. Rezultatem jest niniejsze dwutomowe dzieło. Pierwszy zawiera dogłębne wprowadzenie do każdej tradycji, a drugi przedstawia przykładowe teksty towarzyszące, które stanowią przykład opisów równoległych rozdziałów wprowadzających.