Podejście Newmana do wiedzy

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Newman's Approach to Knowledge

Zawartość książki:

Newman's Approach to Knowledge jest owocem kilku lat cierpliwych badań. Stanowi ona prawdopodobnie najbardziej obszerną i dogłębną analizę filozofii Newmana, a w szczególności jego teorii wiedzy, jaka została opublikowana w ciągu ostatnich czterdziestu lat.

W swojej ocenie dr Richardson dołożył szczególnej staranności, aby pozwolić Newmanowi mówić za siebie, aby uniknąć wtłaczania go w jakąś z góry ustaloną formę. Podkreśla to z większą jasnością oryginalne spostrzeżenia Newmana, takie jak jego nacisk na jedność człowieka, jego określenie nieformalnego wnioskowania jako naszego sposobu poznawania rzeczywistości w jej indywidualności oraz zmysłu illokucyjnego jako tego aspektu naszego intelektu, który pozwala nam być pewnymi. Newman jawi się teraz pod pewnymi względami jako ukryty prekursor tego, co później stało się ruchem fenomenologicznym.

Chociaż czcigodny John Henry Newman słusznie cieszy się powszechnym uznaniem jako wybitny teolog i geniusz literacki XIX wieku, jego myśl filozoficzna została nieco przeoczona.

Po części było to spowodowane brakiem poważnych badań opublikowanych w tej dziedzinie. Dr Richardson stworzył właśnie taką książkę i pokazuje ponad wszelką wątpliwość znaczenie wkładu Newmana we współczesną filozofię.

Praca ta z pewnością przyczyni się do większego zainteresowania filozofią Newmana i do dalszego uznania go za jednego z bardziej znaczących filozofów XIX wieku. Laurence Richardson rozpoczął swoją karierę uniwersytecką na Uniwersytecie Londyńskim, gdzie uzyskał tytuł licencjata matematyki. Później podjął studia kościelne w Rzymie w instytucie, który następnie stał się Papieskim Uniwersytetem Świętego Krzyża.

Po udaniu się na Uniwersytet Nawarry w Hiszpanii ukończył doktorat z teologii na temat eklezjologii Newmana, a następnie magisterium z filozofii na temat myśli Newmana. Wyświęcony na kapłana w 1970 r., aby służyć w Prałaturze Opus Dei, od tego czasu prowadził różnorodną pracę duszpasterską zarówno w kraju, jak i za granicą, jednocześnie nauczając filozofii i teologii na kilku poziomach. Przez ostatnie sześć lat był wykładowcą na Uniwersytecie Ziemi Świętej, gdzie prowadził kursy zarówno z filozofii, jak i teologii systematycznej.