Podążając za ostatnimi dzikimi wilkami

Opinie czytelników

Książka jest kompleksową eksploracją wilków w Lesie Deszczowym Wielkiego Niedźwiedzia, ukazującą głębokie zrozumienie i szacunek autora dla tych zwierząt poprzez długi czas spędzony na ich obserwacji. Zawiera doskonałe zdjęcia i podkreśla znaczenie nieinwazyjnych metod badawczych. Jednak niektórzy czytelnicy czuli się rozczarowani, uważając, że książka jest powtórzeniem wcześniej opublikowanego materiału bez znaczących nowych treści.

⬤ Doskonały styl pisania
⬤ pouczający i szczegółowy wgląd w zachowanie wilków
⬤ urzekające fotografie
⬤ promuje nieinwazyjne badania nad dziką przyrodą
⬤ wywołuje silny emocjonalny związek z wilkami
⬤ gorąco polecana miłośnikom dzikiej przyrody.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali treść za powtarzalną w porównaniu do poprzednich wydań
⬤ jeden recenzent wyraził rozczarowanie brakiem nowych zdjęć
⬤ kilku uznało, że nie zawiera ona istotnych aktualizacji w stosunku do wcześniejszych książek.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Following the Last Wild Wolves

Zawartość książki:

Przez dwadzieścia lat Ian McAllister badał surowe północne wybrzeże Kolumbii Brytyjskiej, znane jako Las Deszczowy Wielkiej Niedźwiedzicy, jedno z ostatnich miejsc na planecie, gdzie wilki żyją w niezakłócony sposób.

Ta książka opisuje doświadczenia McAllistera z tego okresu, podążając za dwoma stadami wilków, jednym, który dominuje na skrajnych zewnętrznych wyspach przybrzeżnych, i drugim, który żyje dalej w głębi lądu, w sercu umiarkowanego lasu deszczowego. McAllister, wraz z Chrisem Darimontem i Paulem C.

Paquetem, jako pierwsi udokumentowali wyjątkowe zachowanie tych zwierząt w The Last Wild Wolves. W Podążając za ostatnimi dzikimi wilkami McAllister przedstawia czytelnikom aktualne informacje na temat tego, co stało się z wilkami i ich środowiskiem od czasu pierwszego wydania książki. Opisuje ich wyjątkowe zachowanie, gdy jesienią łowią łososie, zimą polują na foki na skałach, a wiosną rodzą młode.

Opisuje również pracę naukowców z Raincoast Conservation Society, którzy badali wilki i wyjaśnia, w jaki sposób ich nauka potwierdza jego własne obserwacje i tradycyjną wiedzę rdzennych mieszkańców tego obszaru. Co najciekawsze, wyniki tych badań ujawniają genetycznie odrębną populację wilków, niezależną i odrębną od wszystkich innych znanych populacji wilków na naszej planecie”.