Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Victim Vulnerability - An Existential-Humanistic Interpretation of a Single Case Study
Analiza literatury psychologicznej na temat wiktymizacji pokazuje, że wiemy więcej o drapieżniku niż o ofierze. Co więcej, prawie cała literatura na temat ofiary jest prezentowana z redukcjonistycznego lub poznawczo-behawioralnego punktu widzenia.
Niniejsza książka bada psychologię ofiary powtarzających się czynów przestępczych z perspektywy egzystencjalno-humanistycznej. Zastosowaną metodą jest studium pojedynczego przypadku. Badany, obecnie 51-letni pilot, był ofiarą kradzieży tożsamości, wymuszeń i przymusu.
Przestępstwa te, z których niektóre są traktowane przez prawo federalne jako przemoc ze względu na ich charakter lub skutek, spowodowały dużą, niemożliwą do odzyskania stratę finansową, zawieszenie certyfikatu medycznego pilota wymaganego do obsługi samolotów, nagłe zakończenie wybranej kariery, ciągłe rządowe zapisy dotyczące urojeń pomimo przytłaczających dowodów przeciwnych, trwały emocjonalny i fizyczny niepokój, a także inne konsekwencje. W międzyczasie drapieżnik skrzywdził dziesiątki osób, tworząc zróżnicowaną kohortę. chronologia wydarzeń definiujących jego wiktymizację, po której następuje interpretacja egzystencjalna.
Do badania włączono wywiady i dane archiwalne, w tym pisemne i dźwiękowe formy dokumentacji. Wybrano siedem kryteriów z psychologii egzystencjalno-humanistycznej, które zostały zastosowane w badaniu zachowania i osobowości ofiary, takich jak: wewnętrzny świat życia osoby; potrzeby samorealizacji a dostosowanie do norm społecznych; znaczenie poprzez cierpienie; bycie w obliczu niebytu; postawy wobec śmierci i unicestwienia; sny, wizje i doświadczenia mityczne; oraz egzystencjalne wykorzystanie pustki. Badanie wykazało cechy psychiki konkretnej ofiary, które mogły uczynić ją podatną na ataki.
Cechy te obejmują: nadmierną ufność; bycie pod wpływem archetypu bohatera-ratownika; oraz nadmierne poleganie na instrumentach z powodu szkolenia jako pilot. Psychologia głównego nurtu zignorowała ten wymiar, który jest potrzebny do zrozumienia całej osoby.