Początki wojny w Azji Południowej: Konflikty indopakistańskie od 1947 r.

Oryginalny tytuł:

The Origins of War in South Asia: Indopakistani Conflicts Since 1947

Zawartość książki:

Badając siły, które sprawiły, że stosunki indyjsko-pakistańskie stały się podatne na konflikty, dr Ganguly skupia się przede wszystkim na naturze brytyjskiej polityki wycofania się z kolonii, pochopnej i nieprzemyślanej procedury, która posłużyła do zaostrzenia różnic ideologicznych między głównymi indyjskimi partiami politycznymi, Kongresem i Ligą Muzułmańską. Ich sprzeczne poglądy - Kongres opowiadał się za świeckim ustrojem politycznym, podczas gdy Liga czerpała inspirację z doktryn islamskich - stanowiły podstawę dwóch państw, które wyłoniły się po upadku brytyjskiego imperium indyjskiego.

Spory dotyczyły również niepewnego statusu Kaszmiru. Wraz z wygaśnięciem brytyjskiej doktryny paramountcy (uznanie Brytyjczyków za suwerenną władzę w Indiach), tak zwane państwa książęce musiały dołączyć do Indii lub Pakistanu na podstawie położenia geograficznego i składu demograficznego. Kaszmir stanowił problem ze względu na swoje położenie i fakt, że miał hinduskiego monarchę rządzącego muzułmańską większością ludności.

Ten szczególny status uczynił z niego centrum pakistańskich roszczeń irredentystycznych. Roszczenie to zostało odrzucone przez Indie, które chciały pokazać, że wszystkie mniejszości mogą rozwijać się pod egidą świeckiego rządu.

Po uruchomieniu przez wzajemne oddziaływanie czynników wewnętrznych, regionalnych i systemowych, te trzy siły - niezaangażowanie, różnice ideologiczne i konflikt o Kaszmir - doprowadziły subkontynent do wojny w latach 1947-1948, 1965 i 1971. Dr.

Ganguly zapewnia kompleksową i porównawczą analizę tych trzech konfliktów indyjsko-pakistańskich, a także ocenę zarówno wpływu radzieckiej inwazji na Afganistan na bezpieczeństwo Azji Południowej, jak i zmian w postrzeganiu tego bezpieczeństwa.