The Origins of the New Testament
Około 180 r. n.e.
kanon biblijny stał się niezbędny dla przetrwania Kościoła. Poważne zagrożenia gnostyckie miały już własne ewangelie, w tym Marcjona, Walentyniana i Bazylidesa. Alfred Loisy pokazuje, w jaki sposób powstał kanon i jak ewoluował.
Do 51 roku życia był szanowanym rzymskokatolickim księdzem we Francji, więc niewielu może się równać z jego wiedzą na ten temat.
Został jednak ekskomunikowany w 1908 roku, będąc liderem ruchu znanego jako „katolicki modernizm”. Wierzyli oni, że prawdy nie można zmienić, ale można zmienić jej reprezentacje, jak to uczynił Kościół w niektórych obszarach.
Wierzyli, że doktryna to nie to samo, co historia - dlatego właśnie Loisy napisał tę książkę. Niektórzy mogą twierdzić, że została ona napisana w odpowiedzi na jego wydalenie, ale dokładniej rzecz biorąc, uwolniła go ona od dzielenia się badaniami, które znalazł. Celem książki jest nakreślenie postępującej ewolucji Nowego Testamentu i, według autora, pokazanie, w jaki sposób kształtowanie się literatury „było uwarunkowane ewolucją chrześcijańskiej propagandy”.
Loisy był przede wszystkim chrześcijaninem, który uważał Nowy Testament za wielkie osiągnięcie ludzkości - ale krytykuje łańcuch cudów, które przedstawia. Ponieważ Nowy Testament jest w istocie duchowy, błędnie spowodował, że we współczesnym świecie wierzymy, że pewne nadprzyrodzone „wydarzenia” odegrały prawdziwą rolę w historii. Twierdzi, że niektóre późniejsze dodatki były wymagane przez „potrzeby chwili” i dokładnie analizuje pracę redaktorów w każdej ewangelii.
Ta praca naukowa została napisana jako uzupełnienie jego innej książki, Narodziny religii chrześcijańskiej, również przywróconej do druku przez The Book Tree.
