Pociski rakietowe na Kubie: Kennedy, Chruszczow, Castro i kryzys 1962 roku

Opinie czytelników

Książka oferuje jasną i kompleksową ocenę kubańskiego kryzysu rakietowego, podkreślając działania zarówno Kennedy'ego, jak i Chruszczowa. Przedstawia zrównoważony pogląd na to historyczne wydarzenie, czyniąc je przystępnym dla czytelników i zapewniając wgląd w decyzje podjęte w tym krytycznym momencie w historii.

Łatwa do przeczytania i zrozumienia, wyczerpujące szczegóły z nowo ujawnionych dokumentów, jasna analiza, dobrze uzasadnione wnioski i wciągający styl pisania, który unika pretensjonalności.

Niektórzy czytelnicy życzyli sobie bardziej szczegółowych informacji, a jedna z recenzji humorystycznie sklasyfikowała ją jako „podręcznik szkolny” dla osób cierpiących na bezsenność.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Missiles in Cuba: Kennedy, Khrushchev, Castro and the 1962 Crisis

Zawartość książki:

Przez wiele lat historycy kubańskiego kryzysu rakietowego koncentrowali się na tych trzynastu dniach w październiku 1962 roku, kiedy świat stanął na krawędzi wojny nuklearnej. Studium Marka White'a dodaje równie intensywną analizę przyczyn i konsekwencji kryzysu.

Pociski rakietowe na Kubie opierają się na aktualnych badaniach naukowych, a także na własnych odkryciach pana White'a w materiałach Archiwum Bezpieczeństwa Narodowego, taśmach Biblioteki Kennedy'ego ze spotkań ExComm oraz korespondencji między radzieckimi urzędnikami w Waszyngtonie i Hawanie - wszystko to zostało niedawno ujawnione. Jego bardziej zaokrąglony obraz daje nam znacznie jaśniejsze zrozumienie strategii politycznych realizowanych przez Stany Zjednoczone i Związek Radziecki (oraz, w mniejszym stopniu, Kubę), które doprowadziły do kryzysu.

Jego relacja z godziny na godzinę z samej konfrontacji również niszczy niektóre czcigodne mity, takie jak wyjątkowe inicjatywy przypisywane Robertowi Kennedy'emu. Jego ocena konsekwencji kryzysu wskazuje na zbawienny wpływ na stosunki radziecko-amerykańskie i amerykańską strategię obrony nuklearnej, ale wątpliwy wpływ na radzieckie wydatki obronne i postrzeganie przez Waszyngton swoich talentów do "zarządzania kryzysowego", później przetestowanego w Wietnamie.