Pociąg donikąd: II wojna światowa jednej kobiety, kierowcy ambulansu, reporterki, wyzwolicielki

Opinie czytelników

Pamiętnik „Train to Nowhere” opowiada o doświadczeniach Anity Leslie podczas II wojny światowej jako kierowcy ambulansu na różnych frontach. Oferuje unikalną, osobistą perspektywę wojny i odzwierciedla tematy koleżeństwa, śmiechu i ludzkiego ducha pośród trudności. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej pouczającą naturę i piękną fabułę, inni uważają, że jest ona rozwlekła i nie angażuje ich gustów.

⬤ Dostarcza wyjątkowej i osobistej relacji z II wojny światowej z perspektywy kobiety.
⬤ Dobrze napisana, ze wspaniałymi fragmentami opisowymi.
⬤ Podkreśla koleżeństwo i podnoszące na duchu chwile pośród wojennego horroru.
⬤ Oferuje wgląd w dynamikę społeczną i osobiste doświadczenia, oddając ducha epoki.
⬤ Otrzymała pochwały za emocjonalną głębię i zdolność do wywoływania refleksji.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali narrację za rozwlekłą i bardziej przypominającą społeczny pamiętnik niż poważne wspomnienia.
⬤ Pojawiły się wzmianki, że książka może nie być wystarczająco wciągająca dla tych, którzy szukają skupionej relacji historycznej.
⬤ Niektórzy uważali, że książce może brakować głębi w przedstawieniu działań wojennych.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Train to Nowhere: One Woman's World War II, Ambulance Driver, Reporter, Liberator

Zawartość książki:

Pamiętnik z czasów II wojny światowej, śledzący przygody kobiety-kierowcy ambulansu, która służy na czterech frontach, jest świadkiem najlepszych i najgorszych ludzkich zachowań i pokonuje bariery narzucone przez seksizm w brytyjskiej armii.

Pociąg donikąd to wojenny pamiętnik widziany sardonicznymi oczami Anity Leslie, zabawnej i żywiołowej młodej kobiety, która relacjonuje swoje doświadczenia z suchym humorem, odnajdując absurd obok tragizmu.

Córka baroneta i pierwsza kuzynka Winstona Churchilla, Anita dołączyła do Korpusu Transportu Zmechanizowanego jako w pełni wyszkolony mechanik i kierowca karetki podczas II wojny światowej, służąc w Libii, Syrii, Palestynie, Włoszech, Francji i Niemczech. Wyprzedzając swoje czasy, Anita ubolewa nad „pierwszorzędnymi kobietami podporządkowanymi drugorzędnym mężczyznom”, a ponieważ armia angielska zabroniła kobietom służyć na froncie, dołączyła do Wolnych Sił Francuskich, aby zrobić to, co uważała za swój obowiązek.

Pisanie listów w niedawno opuszczonym biurze Hitlera i maszerowanie w paradzie zwycięstwa kontrastuje z obserwacjami zamordowanych przyjaciół i matki mszczącej się na synu poprzez zimne zastrzelenie jeńca wojennego. Bezlitosny i pozbawiony sentymentów „Pociąg donikąd” to pamiętnik Anity o wojnie, który długo po napisaniu pozostaje przejmujący i aktualny.

Z nowym wstępem autorstwa Penny Perrick.