Pochwała ryzyka

Opinie czytelników

Książka zgłębia głębokie tematy ryzyka, ludzkiego doświadczenia i wzajemnych powiązań życiowych wyzwań. Zawiera refleksje na temat życia autora i filozoficznych spostrzeżeń, które wynikają z zmagania się z tymi koncepcjami. Wielu recenzentów uważa książkę za zmieniającą życie i głęboko poruszającą.

Czytelnicy podkreślają jej transformacyjny charakter, filozoficzną głębię i unikalne spojrzenie autora na ryzyko i życie. Jest ona uznawana za inspirującą, elegancką i głęboką, a wielu opisuje ją jako odświeżającą i zmieniającą życie lekturę. Osobista narracja autora dodaje do niej warstwę przejmującego charakteru.

Niektórzy mogą uznać filozoficzne odniesienia i złożone tematy za trudne do pełnego zaangażowania. Ciężka tematyka i głębokie egzystencjalne pytania mogą nie spodobać się każdemu, a styl może być postrzegany jako gęsty lub zawiły dla zwykłych czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

In Praise of Risk

Zawartość książki:

Kiedy Anne Dufourmantelle utonęła podczas heroicznej próby uratowania dwójki dzieci uwięzionych na wzburzonym morzu, nekrologi na całym świecie rzadko wspominały, że była autorką książki zatytułowanej In Praise of Risk, sugerując, że jej śmierć potwierdziła starożytne porzekadło, że filozofować to nauczyć się umierać. Teraz dostępna w języku angielskim, ta wspaniała i już szeroko dyskutowana książka rzeczywiście oferuje przenikliwą krytykę psychicznej pracy, jaką współczesny świat poświęca na unikanie ryzyka.

Nie jest to jednak książka o tym, jak umrzeć, ale o tym, jak żyć. Dla Dufourmantelle'a ryzyko wiąże się ze spotkaniem nie z zewnętrznym zagrożeniem dla życia, ale z czymś ukrytym w życiu, co warunkuje nasze podejście do takich zwykłych zagrożeń, jak nieposłuszeństwo, pasja, uzależnienie, opuszczenie rodziny i samotność.

Ograniczając żargon do minimum, Dufourmantelle splata refleksje filozoficzne z historiami przypadków klinicznych. Codzienne lęki, traumy i opory, którymi zajmuje się terapia, zderzają się z takimi szerszymi problemami, jak terroryzm, ubezpieczenia, uzależnienia, twórczość artystyczna i rewolucja polityczna. Podejmując się projektu, który łączy się z pracami wielu francuskich myślicieli, takich jak Jacques Lacan, Jacques Derrida, Jean-Luc Nancy, H l ne Cixous, Giorgio Agamben i Catherine Malabou, Dufourmantelle pracuje nad uwolnieniem zachodniej filozofii, psychoanalizy, etyki i polityki od odkupieńczej logiki ofiary. Odkrywa jądro przyszłości poza unicestwieniem tam, gdzie najmniej można by się tego spodziewać, ukryte w nieświadomości.

W erze zdefiniowanej przez wzmocnione środki bezpieczeństwa, mury graniczne, ostrzeżenia o spustach i niekończące się spory sądowe, arcydzieło Dufourmantelle zapewnia bardzo potrzebną celebrację ryzyka, które definiuje, co to znaczy żyć.