Kisses at the espresso bar: ekphrastic prose poems
Kisses at the expresso bar prezentuje płodny styl poetycki Anity Nahal jako prawdziwego wirtuoza języka angielskiego. W każdym ekfrastycznym wierszu prozą uprawia magię słów, przekształcając to, co wizualne, w to, co werbalne, tworząc karmelizowane skojarzenia, które przyklejają się do duszy. Jej wyczucie i wrażliwość są echem słynnego cytatu z „Małego Księcia” Antoine'a de Saint-Exupery'ego, że „tylko serce widzi dobrze; to, co istotne, jest niewidoczne dla oczu”.
-Gerrit Dielissen, profesor socjologii na Uniwersytecie w Utrechcie, Holandia.
„Wszyscy ubrani i na zewnątrz. Wysokie obcasy stukają między skórą, membraną, tkaniną. Ledwo dotykając, tylko podpowiadając. Podobnie jak odcienie i światła, pianki w filiżankach i ciastkach, cukry i kremy. Wirujące jak łyki w zagłębieniach warg i bioder. Pozornie w ożywionej konwersacji....” (Z wiersza „Pocałunki w barze espresso”)