Pocałunek miliardera: romans drugiej szansy

Opinie czytelników

Recenzje „The Billionaire's Kiss” podkreślają romantyczną i emocjonalną historię między Warnerem i Orlą, którzy nawiązują krótką, ale intensywną więź podczas wakacji w kurorcie jego rodziny. Czytelnicy doceniają chemię między bohaterami i dobrze wykonaną fabułę, pomimo pewnych wyzwań związanych ze stylem narracji.

⬤ Rozgrzewająca i emocjonalna historia, która oddaje intensywność krótkiego romansu.
⬤ Silna chemia między bohaterami, sprawiająca, że ich przyciąganie jest autentyczne i przekonujące.
⬤ Dobrze napisana, z żywymi opisami, które angażują czytelnika.
⬤ Angażujący rozwój postaci i osobiste zmagania, które można odnieść do siebie, zwłaszcza w odniesieniu do zaangażowania i obowiązków rodzinnych.
⬤ Pozytywny odbiór dialogów i interakcji, które wywołują mieszankę słodyczy i namiętności.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że tempo akcji na początku było powolne.
⬤ W kilku recenzjach zwrócono uwagę na kwestie językowe i formalne, które utrudniały zanurzenie się we współczesnym otoczeniu.
⬤ Mieszane uczucia co do głębi postaci, z niektórymi wyrażającymi pragnienie większego tła lub więzi.
⬤ Podczas gdy wielu podobał się samodzielny aspekt, inni uważali, że brakowało mu ciągłości z serią.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Billionaire's Kiss: A Second Chance Romance

Zawartość książki:

Stojąc w holu pełnym ludzi, kasztanowe loki przyciągają mój wzrok. Gdy prześlizgują się przez tłum, spoglądają na mnie zielone oczy. Moje serce przyspiesza, moje ciało się nagrzewa i nie mogę przestać patrzeć w te oczy - urzekają mnie.

Ten związek był skazany na porażkę od samego początku. Jest tu tylko przez tydzień. Wystarczająco długo, by się zabawić - wystarczająco krótko, by nie pojawiły się żadne prawdziwe uczucia.

A przynajmniej tak myślałem.

Nasz związek jest intensywny. Nasza miłość jest niezaprzeczalna. Nasze zakończenie jest nieuniknione.

Ale ona należy do swojej rodziny w Irlandii. A ja należę do mojej w Teksasie. Z biznesem do prowadzenia, nie ma mowy, żebym wyjechał. Z rodziną, która jej potrzebuje, nie ma możliwości, by została.

Ale moje serce wciąż za nią tęskni po tylu miesiącach rozłąki. I muszę się zastanawiać, czy jej serce też za mną tęskni.

Może jest sposób, byśmy byli razem. Nie jestem ignorantem. W końcu mogę wymyślić jakiś sposób, byśmy byli razem. Wspomnienia o niej nie przestają mnie wzywać. Muszę zaryzykować - dla nas.