Oryginalny tytuł:
After the War for Independence
Zawartość książki:
Gerry LaFemina jest nie tyle obecny we współczesnej poezji, co raczej rozmyciem ruchu, szybką frazą oświecenia, dharmicznym bumem punka i śmieci. Obserwuje zakonnice upijające się w barze, słucha Leonarda Cohena na szafie grającej, pije blask światła w każdej szklance. Podobnie jak Whitman, który zainspirował zarówno Kinnella, jak i Kerouaca, LaFemina rozumie wymagania ciała: "Jego pot, trudy i namiętności. To święty wigor". LaFemina płynie z prądem współczesnej Ameryki: ból i ekstaza, ruina i skarb, anioły i sępy, półksiężyc jak na wpół zjedzone ciastko są pomieszane w kaskadzie uczuć, elegii dla dzikiej miłości i bezgranicznego smutku.
-Michael Simms.
"Co takiego jest w przeszłości, że wydaje się chcieć trwać, trwać w teraźniejszości? "pyta nas poeta Gerry LaFemina w tym potężnym zbiorze wierszy. Wspomnienia z niepewnego dzieciństwa w rozpadającym się mieście oświetlają szczegóły naszej współczesności. Są to pieśni niewinności i doświadczenia, w których spojrzenie dorosłego, wspominającego narratora nadaje sens skomplikowanej przeszłości - odkrywając zarówno niezauważone piękno, jak i nieuświadomione przerażenie. Pędząc w niepewność przyszłości, która jest jednocześnie nierozpoznawalna, ale znajoma, LaFemina znajduje oparcie w ulotnej słodyczy, w pięknie ulotnej chwili. W tych cudownie płynących lirycznych liniach, skrupulatnie dopracowane obrazy i szczegóły są wypolerowane do wypolerowanego blasku przez połysk pamięci i straty. LaFemina pisze: "W ten sposób / uczymy się bólu serca, jak nawet imię może być nawiedzone / ponieważ imię może być domem, w którym mieszkamy przez lata / budząc się w pustych pokojach jego sylab". Po tym wszystkim, co zostało nazwane w tym sylabariuszu wierszy, czytelnik opuści książkę, czując się rozpoznany, czując się nawiedzony, czując się śpiewany i modlony, czując się pocieszony i nieodwołalnie ludzki".
-Lee Ann Roripaugh.
