Płynę morzem, płynę lądem

Opinie czytelników

Książka jest fabularyzowaną relacją z podróży młodej Angielki do Ameryki podczas II wojny światowej, poruszającą tematy dzieciństwa i skutków wojny. Jest dobrze napisana i nostalgiczna, atrakcyjna dla czytelników w każdym wieku.

⬤ Pięknie napisana, przejmująca, urocza historia
⬤ oferuje historyczną perspektywę
⬤ rezonuje z czytelnikami w różnym wieku
⬤ sprytna i zabawna fabuła.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać kontekst historyczny za mniej przydatny; recenzja jednego z użytkowników wskazuje, że jeszcze jej nie przeczytali, ale nie mogą się doczekać.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Go by Sea, I Go by Land

Zawartość książki:

„James i ja zostaliśmy w domu, wszystko było spokojne i słoneczne, a my myśleliśmy, że wojna nigdy nie nadejdzie... Kiedy byliśmy już pewni, że nic się nie wydarzy, nadleciał niemiecki samolot. Nadleciał pewnej nocy o pierwszej nad ranem, a dźwięk był zupełnie inny niż w angielskim samolocie i wszyscy się obudziliśmy. Słychać było, jak bębni i bębni, jak wielka pszczoła w kwiatku, buro, buro, buro, w kółko w powietrzu nad domem. Potem nagle nastąpiło pięć głośnych eksplozji. Potem zapadła straszna cisza i wiedziałam, że ojciec i matka patrzą na siebie w ciemności, a ja czułam, jak robię się mała i ciasna w środku. Wtedy ojciec powiedział cicho: „Meg, oni muszą iść”.

Teraz napiszę pamiętnik, ponieważ wyjeżdżamy do Ameryki z powodu wojny. To już postanowione. Zapiszę w nim wszystko, bo kiedy wrócimy, będziemy o tyle starsi, że jeśli tego nie zrobię, nigdy tego nie zapamiętam. Więc to jest początek. Och, proszę, pozwól nam wrócić wkrótce, proszę”.

Jest to fikcyjny pamiętnik Sabriny Lind, jedenastoletniej angielskiej dziewczynki, która wraz ze swoim młodszym bratem Jamesem zostaje wysłana w długą podróż przez morze do swojej ciotki w Ameryce.