Ocena:

Recenzje podkreślają wnikliwą i staranną analizę dostarczoną przez Lambertona na temat dzieł Plutarcha, w szczególności „Żywotów równoległych” i „Moralii”. Autor oferuje solidne wprowadzenie do życia, kontekstu i intencji Plutarcha, tworząc powiązania między jego pismami a ich znaczeniem w edukacji retorycznej i filozoficznej. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że Lamberton nie uchwycił w pełni zamiłowania Plutarcha do opowiadania historii i złożoności ludzkiej natury w swojej analizie.
Zalety:Lamberton oferuje solidne i wnikliwe wprowadzenie do dzieł Plutarcha, poruszając kwestie hermeneutyczne i zapewniając kontekst. Książka jest postrzegana jako cenne źródło do zrozumienia intencji Plutarcha i roli jego pism w edukacji. Zapewnia piękne dyskusje na temat różnych postaci historycznych i sugeruje sposoby filozoficznego podejścia do tekstów.
Wady:Analiza Lambertona nieco pomija radość Plutarcha z opowiadania historii i bałaganiarstwo ludzkiej natury, co niektórzy czytelnicy uważają za istotny aspekt jego pism. Kilku czytelników uznało książkę za zbyt skoncentrowaną na jej instruktażowym celu, pozbawioną zaangażowania narracyjnego.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Żywoty Plutarcha, napisane około 100 roku, kształtowały postrzeganie osiągnięć starożytnych Greków i Rzymian przez prawie dwa tysiące lat. Ta wciągająca i stymulująca książka wprowadza zarówno czytelników ogólnych, jak i studentów w życie i twórczość Plutarcha.
Robert Lamberton nakreśla kontekst kulturowy, w którym pracował Plutarch - Grecję pod panowaniem rzymskim - i omawia jego relacje rodzinne, pochodzenie, wykształcenie i karierę polityczną. Istnieją dwie strony Plutarcha: najbardziej poczytne źródło na temat historii Grecji i Rzymu oraz pedagog, którego filozoficzne i pedagogiczne obawy zostały zachowane w obszernym zbiorze esejów i dialogów znanych jako Moralia. Lamberton analizuje te zaniedbane pisma, argumentując, że musimy szukać tutaj najgłębszego zaangażowania Plutarcha jako pisarza i serca jego osiągnięć.
Lamberton bada również związek między biografią a historiografią i pokazuje, w jaki sposób równoległe biografie Plutarcha służyły ciągłemu procesowi kulturowej akomodacji między Grekami i Rzymianami w Imperium Rzymskim. Na zakończenie omawia wpływ i reputację Plutarcha na przestrzeni wieków.