Pluralizm w inżynierii oprogramowania: Peter Naur, laureat nagrody Turinga, wyjaśnia

Opinie czytelników

Książka zapewnia wnikliwe spojrzenie na życie i pracę pioniera informatyki Naura, w tym jego wkład w Algol 60 i jego poglądy na temat innych naukowców. Chociaż zawiera dobrze przygotowane wywiady, może wydawać się niedopracowana i jest uważana za nieco zawyżoną cenę.

Oferuje cenny wgląd w pochodzenie i wkład Naura, dobrze przygotowane wywiady i podkreśla znaczącą rywalizację we wczesnej informatyce.

Część książki wydaje się surowa i lekka, niektóre informacje nie są wystarczająco poparte recenzowanymi publikacjami, a jej cena może być zawyżona w stosunku do dostarczonej treści.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pluralism in Software Engineering: Turing Award Winner Peter Naur Explains

Zawartość książki:

"Co za absolutnie fajny facet" - Dennis Shasha, NYU "Fascynujące... bardzo wartościowe" - Robert Harper, CMU Co matematyczny rygor ma, a czego nie ma do zaoferowania inżynierom oprogramowania.

Peter Naur napisał swoją pierwszą pracę naukową w wieku 16 lat. Wkrótce został uznanym na całym świecie astronomem, a jego doświadczenie w analizie numerycznej dało mu dostęp do komputerów od 1950 roku. Pomógł zaprojektować i wdrożyć wpływowy język programowania ALGOL.

W latach 60-tych Naur był zsynchronizowany z programami badawczymi McCarthy'ego, Dijkstry i innych.

Jednak do 1970 roku zdystansował się od nich. Zamiast dołączyć do ruchu programowania strukturalnego Dijkstry, jasno wyjaśnił, dlaczego go nie popiera.

U podstaw krytyki Naura leży jego apel o pluralizm: profesjonalista komputerowy nie powinien dogmatycznie opowiadać się za jakąś metodą i wymagać od innych, by używali jej w swojej pracy. Zamiast tego powinien szanować mnogość osobistych stylów rozwiązywania problemów. Co filozofia ma wspólnego z inżynierią oprogramowania? Choć Peter Naur zdecydowanie nie chce być nazywany filozofem, przyznaje, że był pod wpływem Poppera, Quine'a, Russella i innych.

Pisma Naura z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych pokazują, jak zapożyczał koncepcje z filozofii, aby pogłębić swoje zrozumienie inżynierii oprogramowania. W późniejszych latach zajmował się głównie filozofią, a w szczególności logiką matematyczną i regułami. Wnikając głęboko w badania Williama Jamesa z 1890 roku, Naur stopniowo rozwijał własną teorię tego, jak wygląda życie umysłowe na poziomie neuronalnym układu nerwowego.

Ten rozwój z kolei pomaga wyjaśnić, dlaczego zawsze sprzeciwiał się testowi Turinga i sztucznej inteligencji, dlaczego miał silne obawy co do ruchu metod formalnych, a w szczególności badań Dijkstry.