Plucie krwią: Historia gruźlicy

Opinie czytelników

Książka oferuje kompleksową eksplorację gruźlicy, zarówno z historycznego, jak i współczesnego punktu widzenia zdrowia publicznego. Zagłębia się w wpływ choroby na społeczeństwo, kluczowe postacie historyczne i ewolucję metod leczenia, ale zawiera mieszankę wciągających narracji i nużących recytacji inicjatyw zdrowia publicznego.

Książka jest dobrze zorganizowana, zawiera wiele informacji i zapewnia szczegółowy kontekst historyczny dotyczący gruźlicy, w tym ewolucji jej leczenia, zrozumienia medycznego i postrzegania społeczno-kulturowego. Łączy fakty techniczne z elementami ludzkimi, dzięki czemu jest zarówno fascynująca, jak i wnikliwa. Wielu recenzentów zwróciło uwagę na logiczną prezentację i przejrzystość.

Kilku recenzentów stwierdziło, że książka jest sucha i zbyt techniczna, przez co czasami czyta się ją powoli. Druga połowa książki, która koncentruje się na reakcjach zdrowia publicznego i nowoczesnym zarządzaniu gruźlicą, została skrytykowana za to, że jest nużąca i brakuje w niej osobistych relacji. Niektórzy czytelnicy zauważyli, że brakuje w niej pewnych ważnych współczesnych szczegółów na temat gruźlicy i kwestii związanych z opornością na leki.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Spitting Blood: The History of Tuberculosis

Zawartość książki:

Gruźlica jest scharakteryzowana jako choroba społeczna i niewiele z nich jest bardziej nierozerwalnie związanych z historią ludzkości. Istnieją dowody z zapisów archeologicznych, że Mycobacterium tuberculosis i jego ludzcy gospodarze byli razem przez bardzo długi czas. Sama wzmianka o gruźlicy przywodzi na myśl romantyczne obrazy wielkich postaci literackich wylewających swoje dusze w twórczych dziełach, podczas gdy ich ciała były dziesiątkowane przez konsumpcję. Jest to choroba, z którą w różnych okresach wiązał się pewien urok.

Od średniowiecza do współczesności, Helen Bynum bada historię i rozwój gruźlicy na całym świecie, dotykając różnych odkryć, które pojawiły się na temat choroby w czasie i koncentrując się na eksperymentalnych podejściach Jean-Antoine Villemin (1827-92) i Robert Koch (1842-1910). Bynum analizuje również miejsce gruźlicy w popularnej wyobraźni i jej rolę w różnych formach sztuki dramatycznej.

Historia gruźlicy od lat pięćdziesiątych XX wieku jest złożona, a Bynum opisuje wyłaniający się ze Światowej Organizacji Zdrowia obraz trudności związanych z zarządzaniem chorobą w krajach rozwijających się. W międzyczasie gruźlica ponownie pojawiła się na Zachodzie, zarówno wśród niższej klasy społecznej, jak i w związku z nową infekcją - HIV. Choroba powróciła z zemstą - w postaci lekoopornej. Historia gruźlicy jest daleka od zakończenia.