Płótno Giallo: Sztuka, nadmiar i kino grozy

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, a jeden z czytelników chwalił ją jako prawdopodobnie najlepszą w swoim gatunku, podczas gdy inny uważał, że jest zbyt droga i brakuje jej wpływu. Pozytywna recenzja podkreślała prawdziwą pasję autora do gatunku i wciągający styl pisania, czyniąc go przystępnym i przyjemnym. Z kolei negatywna recenzja wskazywała, że nie zrobiła ona wrażenia na rodzicach, mimo że ich dziecko ją doceniło.

⬤ Wciągający i pełen pasji styl pisania
⬤ autor ma prawdziwą miłość do gatunku
⬤ przystępny dla czytelników bez akademickiego żargonu
⬤ oferuje spostrzeżenia i rekomendacje dla fanów filmów giallo
⬤ dobrze zbadana treść, która rezonuje z hardkorowymi fanami.

⬤ Przez niektórych uważana za zbyt drogą
⬤ nie wszyscy czytelnicy mogą uznać ją za imponującą
⬤ atrakcyjność może się różnić w zależności od indywidualnego gustu.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Giallo Canvas: Art, Excess and Horror Cinema

Zawartość książki:

Włoskie kino giallo, uwielbiane przez wielbicieli kultowych horrorów ze względu na charakterystyczny dla niego nadmiar seksu i przemocy, charakteryzuje się ostrzami, tajemniczymi zabójcami, butelkami whisky i poetycko napompowanymi tytułami.

Rozwijająca się dziedzina anglojęzycznych studiów nad giallo koncentruje się na aspektach produkcji, dystrybucji i odbioru. Niniejszy tom bada pomijany, ale powszechny element niektórych z najbardziej znanych gialli - obsesję na punkcie sztuki i artystów w kreatywnej produkcji, ze szczególnym uwzględnieniem malarstwa.

Autor bada wygląd i znaczenie obiektów sztuki w arcydziełach takich filmowców jak Dario Argento, Lucio Fulci, Sergio Martino, Umberto Lenzi, Michele Soavi, Mario Bava i jego syn Lamberto.