Płonący zielony lont

Opinie czytelników

Green Fuse Burning to powieść, która zgłębia tematy żałoby, tożsamości i eko-horroru poprzez doświadczenia Rity, rdzennej artystki łączącej się ponownie ze swoim dziedzictwem w odosobnionym domku. Narracja jest bogata w liryczną prozę i żywe obrazy, łącząc osobistą traumę z niepokojącym środowiskiem wokół niej. Opowieść jest zarówno nawiedzająca, jak i piękna, zachęcając czytelników do zastanowienia się nad naturą żalu i rzeczywistości.

⬤ Liryczny i poetycki styl pisania, który tworzy żywe obrazy i emocjonalną głębię.
⬤ Unikalna struktura zawierająca krytykę obrazów bohaterki, zapewniająca wgląd w jej proces artystyczny.
⬤ Angażująca eksploracja żałoby, tożsamości i kulturowego odłączenia, która rezonuje na poziomie osobistym.
⬤ Atmosferyczne i surrealistyczne elementy, które wzmacniają aspekt horroru, wciągając czytelników w senne doświadczenie.
⬤ Silny rozwój postaci, szczególnie Rity, która jest wiarygodna i wielowymiarowa.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali długość powieści za nieodpowiednią, czując, że historia została napisana w pośpiechu i skorzystałaby na głębszej eksploracji.
⬤ Abstrakcyjna i oniryczna natura może być dla niektórych dezorientująca, potencjalnie utrudniając śledzenie narracji.
⬤ Mieszane uczucia względem postaci drugoplanowych, w szczególności dziewczyny Rity, która może nie zostać tak dobrze przyjęta przez czytelników.
⬤ Równowaga między horrorem a wątkami osobistymi może nie być zgodna z oczekiwaniami wszystkich czytelników, prowadząc do różnych interpretacji.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Green Fuse Burning

Zawartość książki:

Debiutancka powieść nominowanej do Nagrody Elgina autorki Elegii gnijących gwiazd.

Po śmierci ojca, artystka Rita zmaga się z żalem i smutkiem. Tak wiele chciała go zapytać - o jego dzieciństwo, ich rodzinę oraz język i kulturę Mi'kmaq, od których Rita czuje się odłączona. Ale kiedy dziewczyna Rity, Molly, fałszuje w jej imieniu wniosek o rezydencję artystyczną, wygrywając Ricie tydzień na malowanie w odizolowanej chacie, Rita jest zarówno wściekła, jak i zaintrygowana. Rezydencja znajduje się w miejscu, w którym dorastał jej ojciec.

Pierwszej nocy w domku Ritę budzą dziwne dźwięki. Czy to ciało było ciągnięte przez las? Kiedy pyta miejscowych o historię domku, są podejrzliwi i niepomocni. Ignorując swój niepokój, Rita poddaje się mrocznym wizjom, które emanują z leśnego jeziora i otaczających go bagien. Czuje ich przyciąganie i przekuwa tę energię w sztukę, jakiej nigdy wcześniej nie malowała. Jednak niesamowite wizje stają się coraz bardziej natarczywe, a Rita odkrywa, że w rozkładzie bagien koniec jednego życia jest czasem początkiem innego.