Flaming Creatures
Film Jacka Smitha Flaming Creatures (1963), zakazany wkrótce po pierwszych pokazach o północy, z zarekwirowanymi kopiami i aresztowanymi organizatorami, szybko stał się powodem do dumy nowojorskiego undergroundu.
Wspierany i broniony między innymi przez Jonasa Mekasa i Susan Sontag, film szaleńczo i radośnie przekracza niemal wszystkie normy hollywoodzkiej moralności i estetyki. W surrealistycznej i wizualnie gęstej serii epizodów tytułowe „stwory” odtwarzają sceny zaczerpnięte ze zbiorowej nieświadomości filmowej, grając na kodeksie moralnym głównego nurtu kultury filmowej w sposób, który jest jednocześnie listem miłosnym do klasycznego Hollywood i ostrym przesłaniem jego absurdów.
Śledząc historię produkcji i odbioru filmu, Constantine Verevis argumentuje, że jest on ucieleśnieniem unikalnego rodzaju filmowego przepisywania, które łączy wieloaspektową pracę artystyczną Smitha z egzotycznymi fragmentami zaczerpniętymi z filmowej przeszłości. To studium opus magnum Smitha bada jego status jako kultowego filmu, który przywłaszcza sobie wizualną fakturę, erotyczne niuanse i jawną fabrykację starego hollywoodzkiego egzotyzmu.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)