Plaża Omaha: Normandia 1944

Opinie czytelników

Książka jest bardzo chwalonym źródłem wizualnym na temat inwazji na plażę Omaha, zawierającym kolekcję zdjęć „wtedy i teraz”, które zapewniają fascynujący wgląd w historyczny kontekst D-Day. Chociaż jest ceniony za zawartość informacyjną i wysokiej jakości zdjęcia, niektórzy recenzenci wyrazili pragnienie większej liczby stron i głębi materiału.

⬤ Doskonałe zdjęcia, które wywołują silne poczucie miejsca
⬤ zapewnia kontekst historyczny poprzez porównania „wtedy i teraz”
⬤ pouczające i cenne dla odwiedzających plażę Omaha
⬤ uważane za świetne źródło dla bibliotek D-Day
⬤ oferuje unikalne zdjęcia, których nie można znaleźć w innych źródłach.

⬤ Niektórzy recenzenci zauważyli, że książka jest zbyt krótka i ma zbyt mało stron
⬤ treść może nie dostarczać nowych informacji dla tych, którzy są już zaznajomieni z D-Day
⬤ służy głównie jako książka z obrazkami, która może nie zadowolić wszystkich czytelników poszukujących szczegółowej analizy historycznej.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Omaha Beach: Normandy 1944

Zawartość książki:

Seria Past & Present rekonstruuje historyczne bitwy za pomocą fotografii, zestawiając współczesne widoki z tymi z przeszłości. Pokazuje, jak wiele infrastruktury pozostało i wskazuje na przemijającą naturę rzeczy takich jak stroje, mundury i efemerydy.

Spośród pięciu plaż zaatakowanych 6 czerwca, na Omaha toczyły się najcięższe walki. Dobrze rozmieszczeni obrońcy na wysokim terenie i rozległa obrona plaży zrobiły swoje. Co więcej, tak wiele poszło nie tak z pierwszą falą: wiele amfibijnych czołgów DD Sherman nie dotarło na plażę.

Zostały one wypuszczone z okrętów desantowych zbyt daleko, gdzie zalała je większa fala, a oddziały lądujące na Omaha nie zdążyły wykorzystać ich siły ognia.

Innym problemem było to, że wiele jednostek wylądowało w złym miejscu. Silne przypływy i wiatry zniosły jednostki desantowe z linii i doprowadziły do zamieszania.

Wreszcie, niemieckie umocnienia i obrona były dobrze rozmieszczone na wysokim terenie, a jedyna osłona na plaży - falochron - znajdowała się nad zabójczym terenem. Pomiędzy rzeką Vire a Port-en-Bessin znajdowały się 32 umocnione obszary: w sumie 12 z tych umocnień było w stanie skierować ogień na plażę Omaha. Atakujące siły - oddziały amerykańskich 29.

i 1. dywizji piechoty - poniosły ponad 2000 ofiar, z których wiele utonęło podczas podejścia, ale dowodzone przez amerykańskich Rangersów, którzy sami zostali źle rozmieszczeni (byli oni oddziałami uzupełniającymi Rangersów Ruddera, którzy zdobyli Pointe du Hoc), oddziały amerykańskie parły naprzód i o zmroku zdobyły plażę i jej bezpośrednie zaplecze. Pomimo ofiar, do końca dnia wylądowało 34 000 żołnierzy.