Opinie czytelników
Podsumowanie:Play Ball!: Doughboys and Baseball during the Great War bada znaczącą rolę baseballu wśród amerykańskich żołnierzy podczas I wojny światowej. Autorzy, dzięki szeroko zakrojonym badaniom, przedstawiają żywy opis tego, jak sport zapewniał zarówno dywersję, jak i poczucie normalności pośród chaosu wojny. Książka zawiera kontekst historyczny, osobiste anegdoty i różnorodne materiały wizualne, dzięki czemu jest cennym źródłem informacji dla osób zainteresowanych zarówno baseballem, jak i historią wojskowości.
Zalety:⬤ Dokładne badania z historycznymi zdjęciami, artykułami prasowymi i osobistymi relacjami.
⬤ Wciągająca opowieść, która łączy baseball z doświadczeniami żołnierzy podczas I wojny światowej.
⬤ Uwzględnienie różnorodnych narracji, takich jak drużyny kobiece i zdesegregowane rozgrywki.
⬤ Łatwy do czytania styl pisania, który uzupełnia wizualizacje.
⬤ Dobrze udokumentowane z przypisami, bibliografią i indeksem.
Wady:⬤ Narracja może stać się pedantyczna i nadmiernie skupiona na statystykach, odciągając uwagę od osobistych historii.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że szczegółowość statystyk spowalnia narrację.
⬤ Kilka recenzji wskazywało na chęć większego skupienia się na indywidualnych osobowościach i historiach, a nie na rekordach.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Play Ball!: Doughboys and Baseball During the Great War
Zawartość książki:
Baseball to najbardziej amerykańska gra. Żadne inne zawody sportowe nie odzwierciedlają tak dokładnie amerykańskiej psychiki i kultury.
Jego wyjątkowość wynika z faktu, że część gry jest jasno zdefiniowana i niezmieniona od samego początku, podczas gdy inna część gry podlega ciągłym wahaniom i zmianom. A jeśli baseball jest najprawdziwszą amerykańską grą, to Doughboys z czasów Wielkiej Wojny byli jej najbardziej lojalnymi zwolennikami. Do 1918 roku było ich ponad cztery miliony: dwa miliony we Francji walczących w ofensywie Moza-Argonne i kolejne dwa miliony w obozach szkoleniowych w Stanach Zjednoczonych, czekających na swoją kolej, by przekroczyć Atlantyk na front zachodni.
Grając wszędzie tam, gdzie mogli znaleźć wystarczająco dużo miejsca, by rzucić piłkę, przynieśli ze sobą grę na linię frontu, a następnie do okupacji Niemiec. Swoją służbę wojskową, w walce i na boisku baseballowym, dzieliło z nimi wielu znanych zawodowych graczy, menedżerów, prawników, polityków, a nawet sędziów.
