Opinie czytelników
Podsumowanie:„The People's Platform” Astry Taylor to prowokująca do myślenia eksploracja wpływu Internetu na kulturę i kreatywność. Podczas gdy artykułuje wyzwania stojące przed producentami kultury i krytykuje wpływy korporacji na cyfrowy krajobraz, podnosi również ważne dyskusje na temat dynamiki władzy i konsekwencji masowego amatorstwa. Książka charakteryzuje się wnikliwymi argumentami i spostrzeżeniami opartymi na badaniach, choć niektórzy czytelnicy uznają ją za nieco zniechęcającą i pozbawioną pozytywnych rozwiązań.
Zalety:⬤ Bardzo wnikliwa i dobrze zbadana
⬤ porusza ważne kwestie dotyczące wpływu Internetu na kulturę i kreatywność
⬤ dostępna dla szerokiego grona odbiorców
⬤ oferuje krytyczne spojrzenie na wpływ korporacji w przestrzeni cyfrowej i jej wpływ na profesjonalnych twórców
⬤ uważana za niezbędną lekturę dla osób zainteresowanych kreatywnością i kulturą cyfrową.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tekst mógłby zyskać na lepszej edycji w celu zwiększenia przejrzystości
⬤ książka może wydawać się zbyt negatywna, skupiając się zbytnio na wadach technologii bez uwzględnienia potencjalnych zalet
⬤ niektórzy krytycy sugerują, że nadmiernie upraszcza złożone kwestie i opiera się w dużej mierze na anegdotach
⬤ brakuje konkretnych rozwiązań dla omawianych wyzwań.
(na podstawie 27 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The People's Platform: Taking Back Power and Culture in the Digital Age
Zawartość książki:
Taylor jest Marshallem McLuhanem lub Neilem Postmanem naszej nowej gospodarki cyfrowej, samotnym głosem stawiającym pilne pytania, na które musimy wspólnie odpowiedzieć... Jeśli „The People's Platform” nie zapoczątkuje rozmowy o tym, na jaką demokrację i kulturę zasługujemy, to zasłużymy na tę, którą otrzymamy. --NY1 News' The Book Reader
Internet został okrzyknięty bezprecedensową siłą demokratyzującą, miejscem, w którym wszyscy mogą uczestniczyć w równym stopniu. Ale na ile prawdziwe jest to twierdzenie? W przełomowym demontażu techno-utopijnych wizji, The People's Platform argumentuje, że Internet w rzeczywistości wzmacnia nierówności w świecie rzeczywistym co najmniej w takim samym stopniu, jak je łagodzi. W sieci, podobnie jak poza nią, uwaga i wpływy w dużej mierze przypadają tym, którzy już mają ich pod dostatkiem. Garstka gigantycznych firm pozostaje strażnikami, podczas gdy najgorsze nawyki starego modelu medialnego - presja na łatwe zdobycie sławy, bycie szybkim i sensacyjnym przede wszystkim - rozprzestrzeniły się w systemie opartym na reklamach.
Astra Taylor twierdzi, że stać nas na więcej. Świat online oferuje wyjątkową szansę, ale demokratyczna kultura, która wspiera pracę o trwałej wartości, nie wyłoni się z samej technologii. Jeśli chcemy, by Internet naprawdę stał się platformą dla ludzi, musimy go takim uczynić.
