Planning for Rural Development
Obszary wiejskie w większości krajów rozwijających się przez długi czas nie korzystały z programów rozwojowych inicjowanych przez ich rządy.
Korzystając z danych terenowych, autor analizuje perspektywy zdecentralizowanych inicjatyw rozwojowych za pośrednictwem lokalnych instytucji w dystrykcie Kakamega w Kenii i Bengalu Zachodnim w Indiach. Dr Opata argumentuje, że pomimo wysiłków podejmowanych przez rządy w obu krajach w celu promowania rozwoju, jakość życia większości ludzi nie uległa zmianie.
W Kenii i Indiach widoczny jest bardzo nierówny wzorzec rozwoju. Zauważa się, że ponieważ recepty oparte na teoriach modernizacji i zależności nie zdołały zdiagnozować pierwotnych przyczyn ubóstwa na południu, obecnie koncentruje się na podejściach specyficznych dla danego kraju. Autor zauważa, że kraje, które wzmocniły pozycję społeczności lokalnych w procesie rozwoju, poczyniły znaczne postępy w redukcji ubóstwa.
Zauważa, że dobrze zaprojektowana strategia rozwoju obszarów wiejskich musi mieć konkretne cele w zakresie rolnictwa wiejskiego, reform gruntów i bezpieczeństwa żywnościowego. Książka ta jest lekturą obowiązkową dla praktyków rozwoju i studentów studiów podyplomowych w zakresie studiów nad rozwojem.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)