Plamy z białego atramentu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

White Ink Stains

Zawartość książki:

Pierwszy zbiór Eleanor Brown, Maiden Speech, opublikowany przez Bloodaxe w 1996 roku, zawierał jej szeroko antologizowany wiersz "zemsta dziewczyny" "Bitcherel" wraz z szeroko chwaloną sekwencją pięćdziesięciu miłosnych i końcowych sonetów napisanych w wieku 20 lat. Jej drugi zbiór, White Ink Stains, ukazujący się trzy dekady później, czerpie z życia kobiet w każdym wieku.

Biorąc swój tytuł od pomysłu, że kiedy kobieta pisze o swoim doświadczeniu jako kobiety, "pisze białym atramentem" (H l ne Cixous), Eleanor Brown chciała między innymi opisać niewidzialną pracę nad wyposażeniem niemowląt w język ojczysty, ich przyrodzone prawo do mowy i umiejętności językowych - gaworzenie, gaworzenie, gruchanie, powtarzanie foniczne, echolalia, śpiewanie nonsensownych słów, śpiewanie kołysanek, rymowanek, liczenie rymowanek, klaskanie piosenek i opowiadanie bajek na dobranoc, co często jest niewidoczną i nierejestrowaną pracą kobiet z dziećmi w wieku przedszkolnym. Wiele z tych wierszy zostało napisanych w odpowiedzi na wywiady przeprowadzone w ramach projektu historii mówionej Reading Sheffield.

Eleanor Brown spędziła ponad rok słuchając nagrań przed rozpoczęciem pisania tych wierszy, z których niektóre pozostają bardzo wierne słowom rozmówcy, podczas gdy inne podróżują dalej w wyobraźnię lub aktywne, poetyckie słuchanie. Są to wiersze, które usłyszała nie w tym, co zostało powiedziane, ale w pauzach, intonacjach, akcentach, szeptach, aluzjach, dygresjach i odchyleniach.