Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Camus' Plague: Myth for Our World
Rok po globalnej pandemii Gene Fendt zwraca uwagę zachodniego świata na klasykę literatury, która niesie ze sobą istotną perspektywę. Obecnie cywilizacja nie może pozwolić sobie na myślenie o byciu lepszym. Najpierw musi przetrwać. Odnosząc się do twierdzenia Thomasa Mertona, że fikcyjna relacja Camusa jest w rzeczywistości "nowoczesnym mitem o przeznaczeniu człowieka" i wskazuje na zarazę "niejednoznacznych i fałszywych wyjaśnień, interpretacji, konwencji, uzasadnień, legalizacji, uników, które infekują naszą walczącą cywilizację", Fendt argumentuje, że "sama nowoczesność jest czasem zarazy".
Fendt twierdzi, że być może "oryginalność współczesnej zarazy polega na tym, że większość ludzi nie przyznaje się do żadnych objawów". To mrożące krew w żyłach podobieństwo do bezobjawowej ofiary Covid-19 jest tylko jednym z obrazów tego, co dżuma oznacza zarówno w powieści, jak i we współczesnym społeczeństwie. Egzystencjalistyczna fikcja Camusa jest rozwijana przez wierność Fendta realizmowi i motywacjom Camusa jako artysty. Tak jak Camus nazywa nihilistyczną sztukę i kulturę "barbarzyńskimi", Fendt nazywa barbarzyńcę naturalnym niewolnikiem. Jeśli jesteśmy poruszani przez siły, które są bez sensu lub wiedzy o właściwym celu, my również staliśmy się gorsi niż ignoranci.
Poza przedstawieniem Dżumy jako mitu, Fendt zapewnia również hojny wgląd w elementy tej pracy, które dają autobiograficzny portret rozwoju artystycznego Alberta Camusa. Zapewnia inteligentne wyzwanie dla etykietowania Camusa jako ateisty, jeśli Camus jest naprawdę artystą, za którego uważa go Fendt. Jest to również mało prawdopodobny, ale ważny wkład w polityczne filozoficzne studium solidarności.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)