Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia krytyczne spojrzenie na sposób, w jaki zwykli ludzie są wykorzystywani przez międzynarodowe korporacje i grupy elitarne, podkreślając historyczną i trwającą utratę wspólnego bogactwa. Oferuje prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat praw człowieka i własności zasobów, a jednocześnie jest pouczająca i dobrze zbadana. Jednak niektórzy czytelnicy uznali ją za ciężką, przygnębiającą i czasami jednostronną w swoich argumentach.
Zalety:⬤ oferuje ważne i otwierające oczy informacje
⬤ dobrze zbadana
⬤ prowokuje do myślenia
⬤ przedstawia długoterminową perspektywę wyzysku
⬤ łatwa w czytaniu i przystępny język
⬤ zachęca do refleksji nad bogactwem i prawami
⬤ wypełniona przykładami
⬤ podkreśla historyczne dokumenty, takie jak Karta Lasu
⬤ wzywa do zorientowanego na społeczność podejścia do bogactwa i majątku publicznego.
Wady:⬤ Przez niektórych czytelników uważana za zbyt wymagającą lub przygnębiającą
⬤ postrzegana raczej jako manifest niż obiektywne studium
⬤ niektórzy uważali, że jest protekcjonalna
⬤ brakuje rozważenia kontrargumentów lub nowoczesnych rozwiązań
⬤ postrzegana jako jednostronna krytyka dynamiki usług publicznych i prywatnych
⬤ niektórzy czytelnicy nie mogli jej ukończyć ze względu na jej ciężką tematykę.
(na podstawie 27 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Plunder of the Commons: A Manifesto for Sharing Public Wealth
Zawartość książki:
"Jedna z najważniejszych książek, jakie czytałem od lat" Brian Eno
Tracimy dobra wspólne. Oszczędności i neoliberalna polityka uszczupliły nasze wspólne bogactwo; nasze krajowe przedsiębiorstwa użyteczności publicznej zostały sprzedane zagranicznym konglomeratom, mieszkania socjalne prawie nie istnieją, nasze parki są odgrodzone na prywatne imprezy, a nasze narodowe galerie sztuki są sponsorowane przez banki i koncerny naftowe. Grabież ta pozbawia nas wszystkich naszych wspólnych praw, uznanych już w Magna Carta i Karcie Leśnej z 1217 r., do sprawiedliwego i równego udziału w naszym bogactwie publicznym.
Guy Standing przeprowadza nas przez nową ocenę dóbr wspólnych, wywodzącą się ze średniowiecznej koncepcji wspólnej ziemi zastrzeżonej w starożytnym prawie od grabieżczych baronów, aż po współczesną ponowną ocenę zasobów, które wszyscy posiadamy wspólnie - genialną nową syntezę, która krystalizuje, jak wiele bogactwa publicznego zostało przekierowane do 1% w ostatnich dziesięcioleciach poprzez zatwierdzoną przez państwo eksploatację wszystkiego, od naszej ziemi po nasze państwowe systemy mieszkaniowe, zdrowotne i zasiłkowe, po nasz wymiar sprawiedliwości, szkoły, gazety, a nawet powietrze, którym oddychamy. Plądrowanie dóbr wspólnych (Plunder of the Commons) proponuje kartę nowej formy współdzielenia, pamiętania, strzeżenia i dzielenia się tym, co należy do nas wszystkich, w celu zmniejszenia nierówności i złagodzenia naszej obecnej niestabilności politycznej.
