Ocena:

Książka „Pistis Sophia” zgłębia nauki Jezusa poprzez jego dialogi z uczniami po zmartwychwstaniu, jednocześnie przeplatając historię Sophii. Przedstawia złożone koncepcje dotyczące życia pozagrobowego i duchowego oświecenia. Czytelnicy uważają ją zarówno za cenną ze względu na jej ezoteryczne spostrzeżenia, jak i wymagającą ze względu na jej skomplikowaną strukturę i problemy z tłumaczeniem.
Zalety:Cenne spostrzeżenia na temat gnostycyzmu i nauk Jezusa, szczególnie w odniesieniu do życia pozagrobowego i rozwoju duchowego. Wielu czytelników uważa ją za pouczającą i niezbędną dla osób poszukujących głębszej wiedzy duchowej. Niektórym podoba się zawiła fabuła i jej wpływ na zrozumienie wiary.
Wady:Trudna w odbiorze ze względu na skomplikowany i czasem niejasny układ oraz problemy z tłumaczeniem. Kilku recenzentów zauważyło problemy z błędami gramatycznymi, mylącymi nagłówkami i kiepskimi tłumaczeniami, które zaciemniają znaczenia. Niektórzy stwierdzili, że trudno jest uwierzyć w treść lub w pełni ją zrozumieć, zalecając ostrożność niezorientowanym czytelnikom.
(na podstawie 49 opinii czytelników)
Tekst będący częścią Biblii gnostyckiej głosi, że Jezus pozostał na ziemi po zmartwychwstaniu przez 11 lat i był w stanie w tym czasie nauczać swoich uczniów aż do pierwszego (tj. początkującego) poziomu tajemnicy.
Zaczyna się od alegorii paralelizującej śmierć i zmartwychwstanie Jezusa oraz opisującej zstępowanie i wstępowanie duszy. Następnie opisuje ważne postacie w gnostyckiej kosmologii, a na koniec wymienia 32 cielesne pragnienia, które należy przezwyciężyć, zanim możliwe będzie zbawienie. Żeńską boskością gnostycyzmu jest Sophia, istota o wielu aspektach i imionach.
Czasami jest ona utożsamiana z samym Duchem Świętym, ale zgodnie z jej różnymi zdolnościami, jest także Matką Uniwersalną, Matką Żywych lub Wspaniałą Matką, Mocą na Wysokości, Ona Lewej Ręki (w przeciwieństwie do Chrystusa, rozumianego jako jej mąż i on Prawej Ręki), jako Luksusowa, Łono, Dziewica, Żona Mężczyzny, Objawicielka Doskonałych Tajemnic, Święta Gołębica Ducha, Niebiańska Matka, Wędrowiec lub Elena (czyli Selene, Księżyc). Była wyobrażana jako Psyche świata i żeński aspekt Logosu.