Pismo Święte wieczyste w dziewiętnastowiecznej Ameryce: Literackie, religijne i polityczne poszukiwania autorytetu tekstowego

Oryginalny tytuł:

Perpetual Scriptures in Nineteenth-Century America: Literary, Religious, and Political Quests for Textual Authority

Zawartość książki:

W burzliwych dekadach gwałtownej ekspansji i zmian między założeniem Stanów Zjednoczonych a wojną secesyjną Amerykanie stanęli w obliczu szeregu nakładających się na siebie kryzysów, których wspólnym tematem była trudność w znalezieniu autorytetu w tekstach pisanych.

Kwestia ta wynikała z kilku przełomowych wydarzeń: rosnących wyzwań dla tradycyjnego autorytetu Biblii w społeczeństwie, które było intensywnie protestanckie; uporczywych obaw o brak "literatury narodowej" i niezależnej tożsamości kulturowej Ameryki; oraz kryzysu niewolnictwa, który wywołał ogromne walki o sprzeczne interpretacje Deklaracji Niepodległości i Konstytucji, nawet gdy te "paraskryptury" zyskiwały status quasi-świętego świeckiego kanonu. W tym samym czasie, ale z przeciwnego kierunku, nowe środki masowego przekazu tworzyły nową, przemysłową kulturę druku, która kładła nacisk na bardzo nieświęty, jednorazowy tekst: masowo produkowane "wiadomości", wydawane natychmiast i w ogromnych ilościach, ale przeznaczone tylko na dany dzień lub godzinę.

Perpetual Scriptures in Nineteenth-Century America identyfikuje kluczowe cechy pism, karier i polityki kulturalnej kilku wybitnych Amerykanów jako odpowiedzi na tę grupę wyzwań. Joseph Smith, Ralph Waldo Emerson, Margaret Fuller, Theodore Parker, Harriet Beecher Stowe, Walt Whitman, Frederick Douglass, Martin Delany, Abraham Lincoln oraz inni przywódcy religijni i polityczni, a także literaci i literatki, w swoich różnorodnych próbach usprawiedliwienia sacrum i połączenia tego, co ponadczasowe z pilną teraźniejszością, pomogli zdefiniować amerykańską kulturę literacką jako ciągłe poszukiwanie nowych "Biblii" lub tego, co Emerson nazwał "pismem wieczystym".