Pismo odręczne w Ameryce: Historia kultury

Opinie czytelników

Książka oferuje kompleksową i dobrze zbadaną historię edukacji pisma ręcznego w Ameryce, zagłębiając się w znaczenie kulturowe i ewolucję pisma ręcznego. Jednak niektórzy czytelnicy uznali ją za gęstą od informacji, co prowadziło do braku zaangażowania.

Dobrze zbadana i wszechstronna historia, fascynujący wgląd w ewolucję teorii pisma ręcznego, przemyślana i zabawna lektura, docenione niestandardowe opakowanie.

Zbyt rozwlekła i wypełniona informacjami, co może zniechęcić czytelników, krytyka jej politycznego punktu widzenia, a niektórzy uważali, że pomija pewne aspekty nauczania pisma ręcznego.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Handwriting in America: A Cultural History

Zawartość książki:

Kserokopie i metoda Palmera, analiza pisma odręcznego i zbieranie autografów - te słowa przywołują zaginiony świat, w którym ludzie traktowali pismo odręczne zarówno jako lekcję konformizmu, jak i talizman indywidualności. W tej wciągającej historii, od czasów kolonialnych do współczesności, Tamara Plakins Thornton bada zmieniające się funkcje i znaczenia pisma ręcznego w Ameryce.

Pismo pojawiło się w XVIII wieku jako medium ściśle związane z jaźnią, mówi Thornton, w przeciwieństwie do bezosobowości druku. Później jednak, w kontekście zmieniających się realiów ekonomicznych i społecznych, definicji męskości i kobiecości oraz koncepcji umysłu i ciała, debatowano nad tym, jaki rodzaj jaźni zostanie zdefiniowany lub ujawniony w piśmie.

Thornton szczegółowo opisuje strony tych sporów: mistrzów pisma, którzy wykorzystywali trening pióra do kształtowania i dyscyplinowania charakteru; ekspertów naukowych, którzy uznawali różnice w piśmie za zwykłą fizjologiczną idiosynkrazję; oraz kolekcjonerów autografów i analityków pisma ręcznego, którzy celebrowali podpisy łamiące zasady zeszytu jako znaki osobowości, ujawniające wyjątkowość jaźni. W naszych czasach, konkluduje Thornton, gdy umiejętności pisania odręcznego wydają się całkowicie przestarzałe, odrodzenie kaligrafii i wezwania do staromodnego treningu pisma odzwierciedlają nostalgię i odrzucenie nowoczesności.