Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Oryginalny tytuł:
Collected Writings of Chairman Mao: Volume 2 - Guerrilla Warfare
Zawartość książki:
Mao Zedong (znany również jako Mao Tse-tung) jest uważany za jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci we współczesnej historii świata. Po podbiciu kraju rządził Chińską Republiką Ludową od momentu jej ustanowienia jako państwa komunistycznego w 1949 r. aż do swojej śmierci w 1976 r. Jego spuścizna obejmuje m.in. wojnę partyzancką. Jego genialne i bezwzględne dziedzictwo obejmuje taktykę wojny partyzanckiej, gwałtowne rewolucje kulturalne i trwałą propagandę komunistyczną. Został uznany przez magazyn Time za jedną ze 100 najbardziej wpływowych postaci XX wieku.
Eric Margolis z Huffington Post pisze o Przewodniczącym Mao:
Mao był wybitnym poetą, pisarzem i historykiem, głębokim myślicielem i znakomitym strategiem wojskowym. Zmiażdżył 4,3-milionową armię wspieranych przez USA nacjonalistów w serii tytanicznych bitew, zmuszając swojego rywala, Chiang Kai-sheka, do ucieczki na Tajwan... Wielki Sternik zjednoczył rozbite, rozdarte wojną Chiny, przywracając im dumę i pewność siebie po dwóch wiekach upokorzeń. Mao udaremnił zarówno radzieckie, jak i amerykańskie wysiłki zmierzające do przekształcenia Chin w państwo-klienta i zbudował potęgę militarną Chin... Pomocnicy Mao nie odważyli się powiedzieć mu, że miliony ludzi głodują. Czerwony Cesarz Mao był rozrzutny, jeśli chodzi o życie swoich ludzi i, według bliskich mu współpracowników, był szokująco obojętny na ich cierpienie. Mao przeraził nawet brutalnych sowieckich przywódców, mówiąc, że jest gotów stracić połowę swojego narodu, aby wyjść zwycięsko z wojny nuklearnej...
Drugi tom tej specjalnej kolekcji zawiera trzy ważne wykłady i eseje Przewodniczącego Mao dotyczące wojny partyzanckiej:
*Część 1 - O walce partyzanckiej.
*Część 2 - Problemy strategii w wojnie partyzanckiej przeciwko Japonii.
*Część 3 - O przedłużającej się wojnie.
Fragment Pism zebranych Przewodniczącego Mao: Tom 2 - Wojna partyzancka autorstwa Mao Zedonga.
Przedrukowano za zgodą. Wszelkie prawa zastrzeżone.
We wrześniu 1812 roku Napoleon, w trakcie połykania całej Europy, najechał Rosję na czele wielkiej armii liczącej kilkaset tysięcy piechoty, kawalerii i artylerii. W tym czasie Rosja była słaba, a jej źle przygotowana armia nie była skoncentrowana. Najważniejszą fazą jej strategii było wykorzystanie kozackiej kawalerii i oddziałów chłopskich do prowadzenia operacji partyzanckich. Po oddaniu Moskwy Rosjanie utworzyli dziewięć dywizji partyzanckich liczących około pięciuset ludzi każda. Oddziały te, wraz z ogromnymi grupami zorganizowanych chłopów, prowadziły wojnę partyzancką i nieustannie nękały armię francuską. Kiedy armia francuska wycofywała się, zziębnięta i wygłodzona, rosyjscy partyzanci blokowali drogę i w połączeniu z regularnymi oddziałami przeprowadzali kontrataki na francuskie tyły, ścigając je i pokonując.
Armia bohaterskiego Napoleona została niemal całkowicie unicestwiona, a partyzanci zdobyli wielu oficerów, ludzi, dział i karabinów. Chociaż zwycięstwo było wynikiem różnych czynników i w dużej mierze zależało od działań regularnej armii, funkcja grup partyzanckich była niezwykle ważna. Skorumpowany i słabo zorganizowany kraj, jakim była Rosja, pokonał i zniszczył armię dowodzoną przez najsłynniejszego żołnierza Europy i wygrał wojnę pomimo faktu, że jej zdolność do organizowania partyzantki nie była w pełni rozwinięta. Czasami grupom partyzanckim utrudniano działania, a dostawy sprzętu i broni były niewystarczające. Jeśli użyć rosyjskiego powiedzenia, był to przypadek bitwy między pięścią a toporem.
