Writing as a Way of Staying Human in a Time that Isn't
Ludzki element naszej pracy nigdy nie był ważniejszy.
Jak wyjaśnia Robert Yagelski w Writing as a Way of Being (2011), ideologiczne i społeczne naciski naszych instytucji wywierają na nas coraz większą presję, by poświęcić nasze człowieczeństwo w interesie efektywności. Problemy te narastają tylko wtedy, gdy sztucznie oddzielamy jaźń/świat i umysł/ciało w naszym nauczaniu i codziennych doświadczeniach.
Podążając za Yagelskim i innymi, Writing as a Way of Staying Human in a Time that Isn't proponuje, że celowe akty pisania mogą obudzić nas do naszych wzajemnych powiązań i sposobów, w jakie my - jako jednostki i społeczności pisarskie - możemy stawić czoła społecznym i środowiskowym wyzwaniom naszego obecnego i przyszłego świata. Zbiór zawiera eseje zaczerpnięte z różnych kontekstów, w tym kompozycji uniwersyteckiej, czytania i pisania rozwojowego, pisania profesjonalnego i prawniczego, języka angielskiego w gimnazjum, projektów rozpraw doktorskich, konferencji akademickich i internetowej grupy pisarskiej, a także przedstawia trzy sposoby, w jakie pisanie może pomóc nam pozostać ludźmi: troska o siebie i innych; uhonorowanie czasu i przestrzeni pisania; oraz promowanie sprawiedliwości. Każdy esej opisuje konkretne strategie wykorzystania pisania jako sposobu na pozostanie człowiekiem w nieludzkich czasach.
Autorzy łączą osobiste historie, opisy zadań i działań w klasie oraz aktualne badania w zakresie studiów nad pisaniem. Ich praca pokazuje, że pisanie może przyczynić się do osobistej, społecznej i politycznej transformacji poprzez pielęgnowanie wrażliwości, współczucia i empatii zarówno wśród uczniów, jak i instruktorów.