Writing and Rewriting National Theatre Histories
Historycy teatru stają przed tymi samymi pokusami i wyzwaniami, co inni historycy: negocjują założenia (własne i innych) dotyczące tożsamości narodowej i charakteru narodowego; decydują, które wydarzenia i aktorów podkreślić - lub pominąć - oraz jakie ramy i perspektywę wykorzystać do opowiedzenia historii. Osobiste uprzedzenia, trendy w nauce i konteksty społeczno-polityczne wpływają na wszystkie historie; a historie teatru są często zmieniane, aby odzwierciedlić zmieniające się czasy i zainteresowania.
Ten znaczący zbiór analizuje problemy i wyzwania związane z formułowaniem historii teatrów narodowych. Zawarci tu eseiści - czołowi badacze teatru z całego świata, z których wielu napisało eseje specjalnie do tego tomu - zapewniają międzynarodowy kontekst dla narodowych historii teatru, a także studiów nad poszczególnymi narodami. Obejmują one szeroki obszar geograficzny: Azję, Bliski Wschód, Afrykę, Europę i Amerykę Północną.
Eseje kontrastują duże kraje (Indie, Indonezja) z małymi (Irlandia), nowo niepodległe (Słowenia) z ugruntowanymi (USA), rozwinięte (Kanada) z rozwijającymi się (Meksyk, RPA), kapitalistyczne (USA) z dawniej komunistycznymi (Rosja), jednojęzyczne (Szwecja) z wielojęzycznymi (Belgia, Kanada) oraz kraje o stabilnych granicach historycznych (Szwecja) z tymi, których granice uległy przesunięciu (Niemcy). Eseje badają również takie kwestie społeczno-polityczne, jak polaryzacja grup językowych, znaczenie religii, niewidoczność mniejszości etnicznych, przerysowywanie granic geograficznych, zmiany w ideologii i demontaż dziedzictwa kolonialnego.
Wreszcie, analizują takie typowe problemy związane z pisaniem historii, jak rodzaje dowodów, periodyzacja, kanonizacja, style narracji i definicje kluczowych terminów. Writing and Rewriting National Theatre Histories będzie szczególnie interesująca dla studentów i badaczy teatru, kulturoznawstwa i historiografii.
