Piramida Senwosreta I: Południowe cmentarze Liszt, tom I

Oryginalny tytuł:

The Pyramid of Senwosret I: The South Cemeteries of Lisht Volume I

Zawartość książki:

W porównaniu z wielkimi kolekcjami sztuki egipskiej w Europie, kolekcja Metropolitan Museum jest młoda. Ale stosunkowo późna data, w której kolekcja została założona, była również dużym atutem: większa część egipskiej kolekcji pochodzi z kontrolowanych wykopalisk, które Muzeum podjęło w latach 1906-1936 w Tebach, Liszt, Wadi Natrun, Oazie Kharga i Hierakonpolis. Tak więc kolekcja jest bogata nie tylko w obiekty sztuki reprezentatywne dla kultury starożytnego Egiptu, ale także w dzieła, które są częścią kontekstu naukowego. Tworzą one grupy, w których każdy pojedynczy element przyczynia się do zrozumienia innych, ponieważ rysunki, notatki, plany i fotografie w dokumentacji wykopalisk dostarczają bogactwa informacji, które umieszczają obiekty w określonym miejscu, otoczeniu architektonicznym i horyzoncie chronologicznym. Dział czuje się zobowiązany do udostępnienia tych zapisów badaczom starożytnego świata i zainteresowanej opinii publicznej, zgodnie z precedensem ustanowionym przez pierwszych członków tego działu, którzy rozpoczęli pracę pod kierunkiem kuratora Alberta M. Lythgoe. Wykopaliska wtedy i teraz oznaczały nie tylko odzyskiwanie obiektów i związanych z nimi informacji, ale także analizę i rozpowszechnianie wiedzy poprzez publikację. Tylko wtedy, gdy zadanie opublikowania wszystkich ważnych informacji archeologicznych uzyskanych podczas wykopalisk zostanie wykonane, możemy czuć, że projekt został zakończony.

Wiele problemów pojawia się przy próbie opublikowania zapisów archiwalnych przy braku wskazówek od oryginalnych wykopalisk. Czytelnik, który nie jest zaznajomiony z zapisami wykopalisk, może pomyśleć, że sprawdzenie zapisów dotyczących konkretnego przedmiotu w celu uzyskania informacji niezbędnych do oceny jego daty i znaczenia jest prostym zadaniem. W rzeczywistości tylko w bardzo niewielu przypadkach można uzyskać informacje o obiekcie bez dokładnego zapoznania się ze wszystkimi dostępnymi zapisami dotyczącymi miejsca, z którego pochodzi. Zazwyczaj jedna notatka lub plan nie może być zrozumiana bez innej; ta z kolei prowadzi do kolejnej, a w końcu jesteśmy zmuszeni do oceny całego miejsca. Nie ma drogi na skróty do zrozumienia kontekstu; wszystko jest ze sobą powiązane. Innym aspektem przerabiania starych wykopalisk jest potrzeba powrotu do obszarów terenowych stanowiska. W wielu przypadkach lepiej jest ponownie przeprowadzić wykopaliska, przynajmniej częściowo. Najbardziej oczywistym powodem jest umożliwienie autorowi ostatecznej publikacji dokładnego zapoznania się z lokalnymi warunkami na stanowisku. Ale inny powód jest jeszcze ważniejszy. Metody wykopalisk w pierwszej trzeciej tego wieku zostały przewyższone przez dzisiejsze metody, a współczesna archeologia nie tylko tworzy nowe rodzaje zapisów, ale także zadaje nowe pytania.

W 1984 r. te dwa względy skłoniły Departament Sztuki Egipskiej do wznowienia prac w miejscu, które wybrał jako swój pierwszy cel, starożytnym miejscu Lisht w pobliżu współczesnego Kairu. Egipska Organizacja Starożytności uprzejmie udzieliła na to pozwolenia, a obecnie odbyły się trzy sezony z niewielkim personelem. Chociaż prace badawcze trwały dłużej niż pierwotnie planowano, Departament zamierza powrócić do czasu zakończenia prac nad publikacjami dotyczącymi tego miejsca. Celem nie jest znalezienie nowych obiektów lub zabytków, ale wyjaśnienie pytań pozostawionych przez poprzedni zespół i udzielenie odpowiedzi na pytania, które pojawiły się w wyniku obecnego podejścia do tego miejsca. Niniejszy tom zawiera zatem nie tylko stare plany, rysunki i fotografie, ale także nowe plany i nowe fotografie. Dodano również przekroje stratygraficzne i rysunki detali architektonicznych. Krótko mówiąc, książka ta przedstawia informacje zdobyte przez oryginalną ekspedycję, widziane oczami współczesnych archeologów i egiptologów. (Tytuł ten został pierwotnie opublikowany w 1988/89 roku).