Ocena:
Książka o Williem Nelsonie i jego piknikach czwartego lipca jest wysoko oceniana przez czytelników za wciągającą fabułę i szczegółowy wgląd w życie i wydarzenia Nelsona. Fani Williego Nelsona uważają ją za niezbędną, podczas gdy zwykli czytelnicy cieszą się stylem narracji i ciekawymi postaciami. Książka jest opisywana jako pozycja obowiązkowa dla fanów i wciągająca lektura dla innych.
Zalety:Dobrze napisana i wciągająca, szczegółowa historia, świetna dla fanów Williego Nelsona, czyta się jak fascynującą powieść, zawiera ważne historyczne spostrzeżenia i otrzymała wysokie pochwały od różnych czytelników.
Wady:Nie wspomniano o żadnych negatywnych komentarzach; jednak czytelnicy mogą uznać ją za bardziej atrakcyjną, jeśli są już fanami Williego Nelsona.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Picnic: Willie Nelson's Fourth of July Tradition
W 1973 roku czterdziestoletni muzyk country o imieniu Willie Nelson, zainspirowany nieudanym festiwalem muzycznym rok wcześniej, postanowił zorganizować własną imprezę. Zorganizuje ją na tym samym odległym i skalistym polu, na którym uschnął poprzedni festiwal. I zrobiłby to w lipcu: nie w najgorętszej części lata w środkowym Teksasie, ale „cholernie blisko”, według dziennikarza muzycznego Dave'a Daltona Thomasa. Choć wydawało się to nieprawdopodobne w 1973 roku, Willie utrzymał to wydarzenie, minus rok przerwy tu i tam, przez pół wieku.
Thomas uczestniczył w prawie każdym Pikniku Czwartego Lipca Williego Nelsona od 1995 roku, znajdując radość w wydarzeniu, które niektórzy dziennikarze muzyczni porównali do „marszów śmierci i pracy w więzieniu”. „Przez ostatnie 20 lat Thomas badał historię Pikniku, opisując brutalne upały i dziwaczne, a czasem nielegalne wybryki fanów, muzyków i innych osób. Thomas obserwował ewolucję Pikniku na przestrzeni dziesięcioleci, wraz z ewolucją Williego i jego publiczności. Przeprowadził wywiady z uczestnikami, w tym z artystami, organizatorami, promotorami, a nawet kilkoma barwnymi osobami.
Przeglądając szczegółowo dziesięć Pikników - każdy wybrany ze względu na jego znaczenie w nadrzędnym rozwoju wydarzenia - Thomas zawiera również podstawowe fakty na temat każdego spotkania, od początku do chwili obecnej, z dodatkiem istotnych informacji na temat „lat wolnych”, kiedy Piknik był tymczasowo zawieszony z tego czy innego powodu.
We wstępie Thomas cytuje muzyka country Johnny'ego Busha, który wspomina, jak próbował odwieść Nelsona od pomysłu zorganizowania pierwszego Pikniku. „Willie, nie ma mowy, żeby banda kowbojów przyszła w stustopniowym upale popatrzeć, jak wybieramy gitary”. Jak nagrał Thomas, następne słowa Busha brzmiały: „Udowodnił, że się myliłem”. ”