Pieśni z pustej klatki: poezja, tajemnica, anabaptyzm i pokój

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem esejów, które badają poezję, władzę, pokój i teologię przez osobisty i eklektyczny pryzmat. Zawiera odniesienia do różnych poetów i postaci teologicznych, łącząc przystępny język z głębokimi koncepcjami, dzięki czemu jest przyjemny dla szerokiego grona odbiorców.

Eseje są wciągające i przystępne, dzięki czemu złożone koncepcje są łatwe do zrozumienia. Użycie przez autora potocznego języka i zabawnych tytułów rozdziałów zwiększa czytelność. Książka przemawia do szerokiego grona czytelników, zarówno ogólnych, jak i akademickich. Służy jako brama do odkrywania większej ilości poezji i powiązanych pomysłów.

Książka jest opisywana jako niesystematyczna, co może nie spodobać się czytelnikom poszukującym ustrukturyzowanych argumentów.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Songs from an Empty Cage: Poetry, Mystery, Anabaptism, and Peace

Zawartość książki:

W przystępnej, lirycznej prozie Jeff Gundy zajmuje się poezją, pokojem, herezją, historiami męczenników, muzyką, metaforą i nie tylko w tej kontynuacji nagradzanego Walker in the Fog: On Mennonite Writing. Czy istnieje tradycja, która jest jednocześnie buntownicza, głęboko wspólnotowa, szalenie indywidualna i prawdziwie pokojowa? Jeśli ją rozpoznamy i stworzymy, nalega Gundy, odpowiedź brzmi: tak.

Donald Revell, autor książki Pennyweight Windows: New and Selected Poems, mówi, że "Czas był taki, że amerykańskie pisarstwo było nastawione na całość. Język był pielgrzymką, a kadencja utrzymywała rytmy wiary. Był to czas oburzającej pobożności (której górnym rejestrem jest poezja) i radosnej krytyki (której górnym rejestrem jest poezja) - czas Tygodnia Thoreau, Dni próbek Whitmana i Klimatyzowanego koszmaru Henry'ego Millera.

Z przyjemnością stwierdzam, że w Pieśniach Gundy'ego ten czas jest teraz". Jean Janzen, autorka "Entering the Wild: Essays on Faith and Writing" i wielu tomików poezji, potwierdza, że "dzięki swojej żywej prozie i dociekliwemu duchowi Gundy wciąga nas w swoją poetycką eksplorację teologii, płodną podróż przez komplikacje wiary, pożądania i tajemnicy, która prowadzi do otwartego stołu miłości, hojności, piękna i nadziei".

Ta książka karmi duszę". Jak zauważył Gregory Wolfe, redaktor Image, "Yeats powiedział kiedyś: "Z kłótni z innymi tworzymy retorykę, ale z kłótni z samym sobą - poezję". Bogata, sugestywna książka Gundy'ego pokazuje, w jaki sposób pisarze mennoniccy stworzyli poezję z kłótni kochanków z tradycją anabaptystów.

W jego wdzięcznej ekspozycji widzimy, jak tradycja i transgresja splatają się w jedną generatywną, ciągłą historię ". A Scott Holland w przedmowie donosi, że "czytając Pieśni Gundy'ego, uśmiechnąłem się z zachwytu i satysfakcji na widok pisarza, którego głęboka dusza jest jednocześnie romantyczna, anabaptystyczna i transcendentalna".