Pieśni miłosne dla zaginionego kontynentu

Opinie czytelników

„Love Songs for a Lost Continent” Anity Felicelli to wysoko oceniana kolekcja połączonych ze sobą opowiadań, które poruszają tematy miłości, straty, tożsamości i doświadczeń imigrantów. Opowiadania te wyróżniają się liryczną prozą, złożonymi postaciami i zdolnością autorki do wywoływania głębokich emocji. Wielu recenzentów uznało narracje za fascynujące i prowokujące do myślenia, ciesząc się ze sposobu, w jaki postacie pojawiają się ponownie w różnych historiach, zapewniając bogate warstwy perspektywy.

Zbiór zawiera pięknie napisaną, liryczną prozę i mistrzowsko zniuansowaną narrację. Postacie są złożone i można się z nimi utożsamić, a historie poruszają głębokie tematy związane z tożsamością, kulturą i relacjami. Recenzenci docenili wzajemne powiązania opowiadań, które dodają im głębi i zachęcają czytelników do refleksji nad podróżami bohaterów. Książka jest opisywana zarówno jako przewracająca strony, jak i medytacyjna lektura, przyciągająca wyobraźnię czytelników bogatymi szczegółami i emocjonalnym oddźwiękiem.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy straty i złożoności kulturowej za ciężkie lub intensywne emocjonalnie. Ponadto, choć chwalono unikalny styl autora, niektórzy mogą uznać strukturę narracji za czasami trudną ze względu na przeplatanie się wielu perspektyw.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Love Songs for a Lost Continent

Zawartość książki:

"To książka, którą musieliśmy przeczytać wczoraj... książka, którą nadal będziemy czytać jutro".

- Porochista Khakpour, autorka Sick i Sons and Other Flammable Objects.

Debiutancka kolekcja Anity Felicelli to olśniewający wachlarz precyzyjnie nakreślonych postaci poszukujących tożsamości w pozornie ciasnych przestrzeniach codziennego życia - od lśniącego upałem Różowego Miasta w Indiach po wysadzane palmami ulice Doliny Krzemowej i pola wanilii na Madagaskarze.

Przesycone magią historie Felicelli koncentrują się na pierwszym i drugim pokoleniu Tamilskich Amerykanów - imigrantach, córkach i kochankach badających, co to znaczy stracić i kochać, nieustannie wymyślać siebie na nowo, jednocześnie szanując osobiste historie i utracone kontynenty, które kształtują nas wszystkich.