Pieśni miłosne

Opinie czytelników

Recenzje zbioru poezji Sary Teasdale ujawniają mieszankę podziwu dla jej lirycznego stylu i obaw o jakość prezentacji książki. Wielu czytelników docenia jej emocjonalne i romantyczne tematy, uznając jej poezję za inspirującą i ponadczasową, podczas gdy inni wyrażają rozczarowanie fizycznymi aspektami samej książki, opisując ją jako źle sformatowaną i źle wyprodukowaną.

Czytelnicy chwalą zdolność Teasdale do wywoływania głębokich emocji poprzez jej poezję, zwracając uwagę na jej liryczną jakość i głęboką eksplorację tematów takich jak miłość i natura. Wielu uważa, że jej twórczość jest czarująca i stanowi godne odzwierciedlenie poezji z początku XX wieku, która zasługuje na większe uznanie. Jej wpływ na innych pisarzy i umiejętność uchwycenia istoty miłości w przystępny sposób są często wymieniane jako mocne pozytywy.

Kilku recenzentów krytykuje książkę za jej prezentację, opisując ją raczej jako słabo wyprodukowaną fotokopię niż profesjonalnie opublikowaną pracę. Podkreślane są takie kwestie jak literówki, niespójne formatowanie i brak odpowiednich informacji wydawniczych. Ponadto niektórzy czytelnicy uważają, że jej poetycki styl może być czasami zbyt sentymentalny lub uproszczony.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Love Songs

Zawartość książki:

Love Songs (1917) to zbiór poezji autorstwa Sary Teasdale. Czwarty zbiór poetki, za który otrzymała nagrodę Pulitzera w 1918 roku, to mistrzowska kolekcja lirycznych wierszy medytujących nad życiem, romansem i światem przyrody.

Ponure i uroczyste, symboliczne i ugruntowane w doświadczeniu, Love Songs rozkoszuje się tajemnicą samego istnienia. Od rozpaczy po uniesienie, od dezorientacji po poczucie bezpieczeństwa, Sara Teasdale uchwyciła wiele emocji działających w sercach kochanków. W utworze "November" bada dziwne uczucia towarzyszące związkowi, który zbliża się do wzajemnego zakończenia: "Świat jest zmęczony, rok jest stary, / Gasnące liście chętnie umierają, / Wiatr drży z zimna / Gdzie brązowe trzciny są suche".

Rozpoczynając swój krótki wiersz od obserwacji jesieni, Teasdale przechodzi do słodko-gorzkiej strofy o miłości, która popadła w stagnację, odzwierciedlając świat zbliżający się do zimy: "Our love is dying like the grass, / And we who kissed grow coldly kind, / Half glad to see our old love pass / Like leaves along the wind". Tak daleko od wiosny, jedyną pewną rzeczą jest to, że ci kochankowie muszą się rozstać.

Odmawiając romantyzowania miłości, przedstawiania jej jako całkowicie pozytywnej lub negatywnej, poeta tworzy ponadczasowy zbiór na ponadczasowy temat. Dla Teasdale'a, poety, który łączy trwałe uczucie do flory i fauny z krytycznym dystansem do spraw ludzkich, wiara w życie świata, z nami lub bez nas, jest wystarczająca.

Dzięki pięknie zaprojektowanej okładce i profesjonalnemu składowi manuskryptu, to wydanie Pieśni miłosnych Sary Teasdale jest klasycznym dziełem amerykańskiej poezji stworzonym na nowo dla współczesnych czytelników.